Startpunt: station Leiden, eindpunt: Leiden Lammenschans, aantal kilometers: 8, horeca onderweg: Theehuis de Leidse Hout en Lab071

Jaren ’30 vroeger of later

Ik besluit om op een mooie zaterdagmiddag de wandeling “Jaren ’30 vroeger of later” van de routemakers Rijkert Knoppers en Conny Kalkhoven te gaan maken. De zon schijnt en er staat een licht briesje, ideaal wandelweer voor een stadswandeling door het onbekende Leiden.

Leiden staat bekend om zijn jaren ’30 woningen, die je in de Professoren, de Vogelwijk, de Lage Mors en de Tuinstadwijk kan vinden. Met deze wandeling kom je door de fraaiste wijken van Leiden. De wandeling bestaat uit twee delen van 8 kilometer, maar je kunt wandeling ook in één keer lopen.

Rijnsburgerweg

Ik begin mijn wandeltocht op de Rijnsburgerweg achter het centraal station van Leiden, waar ik direct onder de indruk ben van de prachtige panden die hier te vinden zijn. Het is alsof ik terugga in de tijd, naar een periode waarin huizen nog werden gebouwd met oog voor detail.

Ik wandel over de Houtlaan waar eveneens fraaie huizen staan. Alles ademt hier de sfeer van lente. De gazons kleuren geel door de narcissen. Tussen de lentebloemen scharrelen een haan met zijn kippen.

De Leidse Hout

Na een tijdje loop ik de groene oase van de Leidse Hout in, uit 1931. Het is een heerlijke plek om te wandelen en te genieten van de natuur. Ik zie twee ooievaars op hun nestpaal, die druk bezig zijn met de begroetingsceremonie.

Hun koppen gaan naar achteren en ze klepperen. Ik wandel langs het theehuis, waar de eerste dagjesmensen op het terras zitten.

In de bomen van het stadspark zitten halsbandparkieten, die vrolijk kwetteren en van tak naar tak springen. Ook zie ik nijlganzen met vier donzige kleintjes, die schattig achter hun ouders aanwaggelen.

Bos van Bosman

Na de Leidse Hout loop ik door het Bos van Bosman, waar ik me even in een sprookjesbos waan. Het is er rustig en stil, op wat vogelgeluiden van de halsbandparkieten na.  

Het terrein van het Bos van Bosman stond vroeger bekend als kasteel Paddenpoel en later het klooster Mariënpoel. In 1917 kocht A.G. Bosman het 20 hectare tellende terrein en liet architect J.W. Hanrath Nieuweroord bouwen, terwijl landsschapsarchitect Leonard Springer het buitenterrein ontwierp. Na de hongerwinter in de Tweede Wereldoorlog werd het bos grotendeels gekapt, maar het complex werd in 2021 herontwikkeld met appartementengebouwen.

Ik loop weer richting het centrum van Leiden en passeer het natuurhistorisch museum Naturalis en het terras van Lab071. Ik ben wel even toe aan een pauze, maar helaas zijn alle plekken in dit vegetarische restaurant bezet.

Ambachtsschool Leiden

Ik kom langs de voormalige Ambachtsschool, die er nog steeds imposant uitziet. Ik vind het mooi om te zien dat dit gebouw een nieuwe functie heeft gekregen.

In 1892 werd het pand van de Ambachtsschool in Leiden gebouwd door de architect Govert van Driel. Jarenlang was het de plek voor ambachten en technisch onderwijs, totdat het in 1993 werd gekraakt door een groep kunstenaars. Na jaren van inactiviteit werd het pand in 2011 gerestaureerd en geschilderd in de originele kleuren. De horecagelegenheid Galerie Café Leidse Lente opende in 2014 haar deuren en bracht nieuw leven in de brouwerij.

Jongste hofje van Leiden, Justus Carelhuis

Ik wandel verder over de Rijnschiekade en even verderop heb ik bij de Witte Singel een fraai uitzicht op de Sterrenwacht. Mijn wandeling gaat verder door de Witte Rozenstraat met prachtige panden. Bij nummer 51A wandel ik het jongste hofje van Leiden binnen. Ik vind het een sfeervol plekje, met de mooie tuinen en huisjes.

Het verhaal van het hofje begint bij de welvarende broers Carel en Justus Pape, die tijdens hun studie rechten in Leiden verliefd werden op de stad. Na hun overlijden schonk Justus Pape een bedrag van fl. 70.000 aan de regenten van het Barend van Namenshof, die het gebruikten om dit complex te bouwen voor Protestantse echtparen en dames uit de betere stand. Vandaag de dag worden de twaalf woningen nog steeds met liefde beheerd door de regenten, met tuintjes grenzend aan de Trekvliet.

Jan van Goyenkade

Na het Justus Carelhuis loop ik langs de Jan van Goyenkade, een mooie plek met karakteristieke huizen. Ik ga over een hoge groene brug. Vanaf daar heb ik een mooi uitzicht op een idyllische gracht. Aan de kade liggen woonboten.

Tuinstadwijk

Als laatste loop ik door de Tuinstadwijk, waar ik me even in een andere tijd waan. De huizen hier zijn allemaal in dezelfde stijl gebouwd, en het lijkt wel alsof ik in een decor uit de jaren ’30 terecht ben gekomen.

Wandelroute

Wil je deze route uit de wandelgids “Jaren ’30 vroeger of later” zelf wandelen?

Volg me ook via 

• Facebook
• Instagram
• Twitter