Aan het einde van de negentiende eeuw vind je in Nederland veel badhuizen. Veel van deze badhuizen waren voor arbeiders, die in hun eigen woning geen sanitaire voorzieningen hadden. Men kon voor een kleine vergoeding een douche of een bad nemen. Ook in Amsterdam zijn er tal van badhuizen. Om infectieziekten te voorkomen liet het gemeentebestuur 21 badhuizen bouwen. Negen badhuizen werden gesloopt en twaalf gebouwen kregen een nieuwe bestemming, zoals een brouwerij en een theater. Tijdens mijn vele wandelingen door Amsterdam kom ik langs een aantal van deze badhuizen.

Gemeentelijk Badhuis Vogeldorp

Tijdens een wandeling in Amsterdam Noord kom ik bij tuindorp Vogeldorp. Vogeldorp had ook een badhuis, dat zich vestigde in een soort stolpboerderij. Nu is Museum Amsterdam Noord gevestigd in het Gemeentelijk Badhuis Vogeldorp.

Kijk hier voor meer informatie over het museum en hier voor meer informatie over de wandeling “Amsterdam: Herleefd erfgoed aan het IJ”, die langs dit badhuis komt.

Gemeentelijk Badhuis Javaplein

Aan het eind van de altijd gezellige Javastraat ligt op het centrale plein van de Indische Buurt het Badhuis Javaplein. Het is één van de laatste badhuizen, dat in Amsterdam werd gebouwd.

Het heeft tot 1982 de functie van badhuis gehad en was daarna een Hindoetempel en een kringloopwinkel. Nu is het het café-restaurant Badhuis Javaplein erin gevestigd. Met de wandeling “Amsterdam: herleefd erfgoed in Centrum en Oost” kom ik langs dit badhuis. Kijk hier voor meer informatie over deze wandeling. 

Gemeentelijk Badhuis Funen  

Naast de windmolen de Gooyer aan de Funenkade zat vanaf 1911 het Gemeentelijk Badhuis Funen. Toen de laatste badhuizen in Amsterdam werd gesloten, was de brouwer en muzikant Kasper Peterson geïnteresseerd in pand voor het brouwen van zijn bieren. Badhuizen beschikten immers over de nodige waterleidingen voor het bierbrouwen.

Sinds 1985 is Brouwerij ’t IJ gevestigd in het voormalige badhuis. In de brouwerij zijn nog verwijzingen naar het verleden van het pand. Zo vind je boven de ingang nog steeds bordjes, die aangeven waar de vrouwen en de mannen naar binnen moesten.

Ook tijdens de wandeling “Amsterdam: herleefd erfgoed in Centrum en Oost” kom ik langs de Brouwerij ’t IJ.

Gemeentelijk Badhuis Diamantbuurt

Tijdens mijn wandeling “Ten westen van de Amstel” kom ik langs het voormalig badhuis in de Diamantbuurt. Deze is naar ontwerp van Arend Jan Westerman en heeft na sluiting nog geen nieuwe functie gekregen.

In de Andreas Bonnstraat zit een vergelijkbaar cirkelvormig badhuis. Hierin zit vanaf 1985 het Badhuistheater onder leiding van theatermaker Michael Manicardi.

Kijk hier voor de wandelroute “Ten westen van de Amstel” en hier voor de wandelbundel “Wandelen buiten de binnenstad van Amsterdam”, waar deze wandeling in staat. 

Gemeentelijk Badhuis Zaanstraat

Bij de Zaanstraat in de Spaarndammerbuurt passeer ik een oud badhuis dat sinds 1916 dienst deed als Gemeentelijk Badhuis. Vanaf 1919 kwam er aan de kant van de Polanenstraat een apart kinderbadhuis, waar schoolkinderen één keer per week gratis naartoe konden. Nu is het badhuis, met letters in Amsterdamse Schoolstijl, verbouwd tot zeventien turn-key appartementen en een bedrijfsruimte.

Volg me ook via 

• Facebook
• Instagram
• Twitter