Startpunt: Metrohalte de Pijp, aantal kilometers: 5, horeca onderweg: diverse mogelijkheden rond de Albert Cuypmarkt
Amsterdam for lawyers
De Uitgeverij Gegarandeerd Onregelmatig maakt fraaie wandelgidsen. Ik ben zelf erg fan van de “Wandelen buiten de binnenstad-gidsen”, waar je populaire steden zoals Amsterdam en Rotterdam buiten de gebaande paden betreedt.
De gidsen zijn verkrijgbaar op hun website. Ook maken ze in opdracht gidsen. In opdracht van de Amsterdamse Orde van Advocaten maakten ze een gids van de geschiedenis van de rechtsgang in onze hoofdstad met een vijftal wandelingen vanaf de Noord/Zuidlijn stations. De gids is niet in de webshop te koop, maar ik had toch de eer om een wandeling uit deze uitgave te lopen.
Ik wandel de route door de Amsterdamse Pijp vanaf het Metrostation de Pijp, die midden in het gezellige hart van deze buurt ligt. De wandeling gaat door de levendige yuppenbuurt de Pijp met de prachtige gebouwen in Amsterdamse School stijl, de gezellige Albert Cuypmarkt en het fraaie Sarphatipark.
Albert Cuypmarkt
Ik start de route bij de Albert Cuypmarkt. Het is niet zo druk in de tijden voor de coronacrisis, maar er zijn vooral locals te vinden, die langs warenkramen slenteren. Midden tussen de kramen speelt een bandje en dat een gezellige en ontspannen sfeer geeft. In de zijstraten zitten jong en oud aan de terrasjes, wel op 1,5 meter natuurlijk. Ooit ligt op de plek van de Albert Cuyp houtindustrie met zaagmolens.
Sarphatipark
Ik wandel de route andersom en kom allereerst bij het Sarphatipark, dat midden in de Pijp ligt. Vlakbij de ingang van het park kom ik langs het vrijwilligersproject “Het Groene Gemaal”, waar het Wijkcentrum De Pijp in is gevestigd. Het hek van het oude gemaal, dat is weggestopt tussen bloemen en planten is gesloten.
Het Groene Gemaal is momenteel open van dinsdag tot en met donderdag van 13.00-16.00 uur
Ik kijk door het hek en zie de zelfgecreëerde geveltuintjes en diverse stekjes en planten.
Ik kom bij een groot grasveld waar prominent het borstbeeld van de joodse arts Samuel Sarphati op een kunstmatig heuveltje staat. Het monument uit 1886, ontworpen door beeldhouwer Jacobus Roeland de Kruijff. Sarphati, waar het park naar vernoemd is, speelt een belangrijke rol in de ontwikkeling van onderwijs, volksgezondheid en stedenbouw van de stad Amsterdam. Hij zette zich in voor de armen door een broodfabriek op te richten om zo brood tegen een goedkope prijs te leveren. Hij zorgde er ook voor dat het huisvuil werd opgehaald om de hygiënische omstandigheden in de stad te verbeteren.
Ik wandel over de slingerpaden, die door het groene park gingen. Aan de kant zie ik een reiger, die aan het vissen is.
Henrick de Keijserplein
Ik kom bij het Henrick de Keijserplein, dat is omringd door huizenblokken. In het midden van het plein is een speeltuin en staat een bijzonder fraai houten gebouw in Amsterdamse Schoolstijl.
In het houten clubgebouw was sinds 1916 Speeltuinvereniging “District V”, dat later de speeltuinvereniging “Hendrick de Keijser” werd, gevestigd. Even heeft het gebouw leeggestaan, maar sinds 2016 worden er activiteiten voor de buurt georganiseerd.
Voor het oude clubgebouw is een mevrouw aan het tuinieren. Ik mag van deze vriendelijke mevrouw even gebruik maken van het toilet.
De Dageraad en het Coöperatie hof
Ik word omringd door plastische gevels, laddervensters en versierde huisnummers. De Amsterdamse Schoolstijl is hier veelvuldig toegepast en ik zie dit ook terug in het woningencomplex van De Dageraad. Het complex aan de P.L Takstraat is naar ontwerp van de architect Michel de Klerk en Piet Kramer. Ik zie al eerder een creatie van De Klerk toen ik het museum ’t Schip bezocht. Ik kijk naar het wonderschone gebouw en raak in gesprek met een jonge fotografe, die tegenover het fraaie staaltje Amsterdamse School woont.
Even verder kom ik bij een pleintje, waar de sociale woningen van het Coöperatie hof aan liggen. In het midden van het hof ligt een leeszaal met een toren. Dit was bedoeld als socialistisch antwoord op de kerktoren, waar men afwijzend tegenover stond.
Berlage Lyceum en Hildo Krop
Ik kom op de Josef Israëlkade waar ik langs het Berlage Lyceum, dat eveneens is opgetrokken in Amsterdamse Schoolstijl, loop. Ik kijk omhoog en zie een in het oog springend beeld van de beeldhouwer Hildo Krop.
Ik wandel verder over de kade en zie een glimp van de huizen aan het Henriette Ronnerplein, die ook van de hand van Michel de Klerk zijn.
Huis met de kabouters
Ik loop de Centuurbaan in en kom langs een opvallend gebouw met een mengeling van bouwstijlen. Het Huis met de kabouters, zoals het heet, is ontworpen door de architect A.C. Boerma. Het is versierd met fantasiefiguren zoals kabouters en engeltjes.
Diamantbuurt
De huizenblokken gaan over in cottages voor arbeiders bij de Lutmastraat. Vroeger woonden hier veel Joodse arbeiders van de nabijgelegen Asscher Diamantfabriek. Er is veel werk aan de weg voor de oude diamantfabriek. Heftrucks rijden af en aan en het is een behoorlijke bouwput voor de Cinétol in de stijl van Het Nieuwe Bouwen. Een paar jaar geleden zat de Openbare bibliotheek in dit gebouw, die is verhuisd naar de overkant naar het Asscherkwartier.
Wilhelmina Billardfabriek
Ik nader het einde van de wandeling en op de weg terug kom ik nog een verborgen parel tegen, de Billardfabriek Wilhelmina aan de Stadhouderskade. De achteringang van de fabriek is aan de Hemonylaan. Af en toe kun je aan de Hemonylaan even een blik werpen in één van de oudste biljartfabrieken van Nederland. Nu is de deur echter gesloten. Aan deze kant van de fabriek zijn fraaie muurschilderingen van de kunstenaar Hugo Kaagman aangebracht. Ik loop naar de voorkant van de fabriek aan de Stadhouderskade.
De deur is dicht en ik bel even aan. Een meneer doet de deur open. “Mag ik even binnen kijken?”, vraag ik . “Natuurlijk”, zegt de vriendelijke meneer. Ik wandel door de winkel waar keuen en biljartballen staan uitgestald. Via een steile trap kom ik in de werkruimte van de biljartfabriek. Langs de wanden hangt het werkgereedschap en er staan diverse biljarttafels zonder en met biljartlaken.
De meneer vertelt honderd uit over het verleden van het bedrijf. Het is gesticht door de joodse stoffenhandelaar Izak Barend Salomon. De toenmalige eigenaar kwam om het leven in de Tweede Wereldoorlog. Het bedrijf werd voorgezet door zijn neef Jacques Salomon, die de oorlog wel overleefde. Jacques had geen nakomelingen en hij verkocht de fabriek aan biljarter Cees van Oosterhout, de vader van de meneer, die me rondleidt. Nu zijn hij en zijn broer de eigenaren van de fabriek. Ik keer weer terug naar de winkel en de heer Oosterhout laat me nog een aantal oude foto’s zien.
Wandelroute
Helaas is de wandeling uit de advocatengids niet verkrijgbaar of online beschikbaar. De wandeling “Ten westen van de Amstel” uit de gids “Wandelen buiten de binnenstad van Amsterdam” komt wel door de Pijp en een aantal van de bovenbeschreven plekken. Kijk hier voor de wandelroute en hier voor de wandelgids.
Volg me ook via
Vera Wandelt 