Wandelen in de TU-wijk Delft

Een tijdje geleden kocht ik bij de VVV Delft een wandelgids met twee wandelingen buiten de binnenstad van Delft: het Agentapark en de TU-wijk.

In de morgen bezochten we het Agnetapark en in de middag wandelden we door de TU-wijk. We wandelden over de Kanaalweg langs het water. We kwamen langs de Rooms-Katholieke begraafplaats Kanaalweg met zijn opvallende geelgroene huis bij de toegang.

We liepen onder een viaduct door en op een bankje zaten enkele mannen met een biertje. Aan de overkant zagen we het gebouw van het elektriciteitsnet en het clubgebouw in Amsterdamse Schoolstijl van de Delftse Studenten Roeivereniging Laga. Een aantal roeiboten lag in het water.

De eerste karakteristieken van de TU-wijk waren hier al te zien. We wandelden onder de platanen langs de oude universiteitsgebouwen in Neogotische architectuur. We weken van het water af en liepen een woonwijk in met arbeidershuizen.

Botanische Tuin TU Delft

In deze buurt lag de Botanische Tuin van de TU Delft. We maakten een ommetje in de 100 jaar oude tuin.

We wandelden in het arboretum onder de Kolchische esdoorn en de Amerikaanse eik en maakten een rondgang in de tuin met Technische gewassen. Bezoekers zaten op de diverse bankjes te genieten van de tuin en het zonnetje.

Uitzicht vanaf vier meter hoge bezoekersplatform

Op een vier meter hoge bezoekersplatform hadden we een mooi uitzicht over het park. In de kassen brak het zweet ons even uit door het subtropische klimaat. We struinden in de plantenkas en buiten de kas was een kleine expositieruimte van allerlei pepers. Via de bomentuin wandelden we weer naar buiten. Onderweg kwamen we nog langs een Blote voetenpad.

We gingen verder met de campuswandeling in de Charlotte de Bourbonstraat en kwamen langs de dubbele professorenwoningen met grote tuinen. Deze huizen waren bestemd voor hoogleraren van de universiteit.

TU bibliotheek en het Mekelwegpark

Al snel kwamen we op het terrein met de bibliotheek en de aula van de TU. De bibliotheek was echt een eyecatcher met het grasdak met daarop een witte kegel. Het liep schuin af naar beneden. Het is ontworpen door Mecanoo architecten. Ook bekend van het ontwerp van het nieuwe station van Delft.

Voor de ingang vond een border collie een speelmaatje in mij. Steeds legde hij zijn kwijlerige balletje voor mijn voeten met de hoop dat ik hem weer weg zou gooien. Na afscheid genomen te hebben van de zwart witte hond namen we een kijkje in de bibliotheek. We dronken een kop koffie tussen de studenten. Weer buiten liepen we op het gras schuin omhoog naar de witte kegel op het dak. We hadden een fraai uitzicht over het universiteitsterrein en de ruw betonnen luifel van de aula.

We liepen over de Mekelweg dat als een avenue tussen de hoge faculteitsgebouwen liep. Het Mekelwegpark was ook door Mecanoo architecten ontworpen. Het was met veel zorg aangelegd en de grasstroken werden onderbroken met een variëteit aan kunstwerken.

Lijmen en Cultuur

We verlieten het universiteitsterrein en kwamen uit op een industrieterrein met de voormalige Lijm- en Gelatinefabriek.

De fabriek was gesticht door fabrikant Jacques van Marken, die ook de Gist en Spiritusfabriek en Agnetapark heeft opgericht. De fabriek is gesloten en momenteel is Lijm en Cultuur in de monumentale fabrieksgebouwen gevestigd. Naast een cultureel centrum, theater en evenementencomplex is het een inspiratiebron voor creativiteit.

Op het moment dat wij er waren, was het terrein gesloten en komen we alleen door de spijlen van de poort een foto maken van de gewezen Lijm en Gelatinefabriek.

Hammenwoning

Tussen de grote universiteitsgebouwen stond een oud rijtje huizen: de Hammenwoning. De oude inrijpoort stamt uit 1608. Het oorspronkelijke boerderij was eigendom van de eigenaar van brouwerij ‘De Ham’ in Delft.

De Koninklijke Porceleyne Fles

Aan het eind van de weg stonden rijen met toeristenbussen geparkeerd. Toen we dichterbij kwamen begrepen we waarom. We kwamen langs de toeristische trekpleister van Delft, ‘De Porceleyne Fles’, waar Delfts Blauw aardewerk wordt vervaardigd.

We konden het gebouw in Amsterdamse Schoolstijl amper op de kiek zetten door de bussen die ervoor stonden. We brachten even een bezoek aan de museumwinkel waar oneindig veel spullen in de Delfts blauwe kleuren werden verkocht. We verlieten de toeristenmassa op weg naar het station van Delft.