Startpunt/eindpunt: halte Laan van Eik en duinen, aantal kilometers: 9, horeca onderweg: diverse mogelijkheden zoals bij het Regentesseplein en Koningsplein

De weersvoorspellingen waren goed en we besloten een wandeling dichtbij huis te gaan maken. Twee jaar terug hadden we alle routes uit de wandelgids “Wandelen buiten de binnenstad van Den Haag” van Uitgeverij Gegarandeerd gelopen. Het was echter geen straf om een route nogmaals te wandelen. We kozen de route Bomen- en Bloemenbuurt, een wandeling door de wijk Segbroek door het Regentessekwartier, het Valkenboskwartier, Vruchtenbuurt en Bomen- en Bloemenbuurt. Een sfeervolle wandeling door Haagse buurten in verschillende bouwstijlen.

De oudste begraafplaats van ons land

Vanaf de tramhalte wandelden we richting de begraafplaats Eik en Duinen. De Laan met de gelijknamige naam scheidt de laatste rustplaats in tweeën. We bezochten Oud Eik en Duinen. Mogelijk de oudste begraafplaats van ons land.

Er heerste een serene rust op de begraafplaats. De hoge bomen zetten de graven in de schaduw en een fontein spoot. We maakten een klein rondje langs de oude graven en zagen de ruïne van een kapel. Op de oude begraafplaats ligt een aantal prominenten zoals Louis Couperus, Hendrik Willem Mesdag en Willem Drees.

Een kerk met dambordmotieven

We wandelden de lange laan met eiken af en onze schoenen sloften door de dorre droge eikenbladeren. Aan het eind van de weg stond een echt Haags koffiehuis waar de koffie werd bijgeschonken uit een koffiekan.

In de verte zagen we de toren van de Heilige familiekerk. In de tuin van de kerk met dambordmotieven speelden kinderen. Hun ouders keken toe. Op het plein voor de neo-romaanse kerk was voldoende reuring. Voor de kerk zaten twee jongens op een bankje en de bloemenman stalde zijn bloemen uit.

We wandelden de laagbouw van de Bomen-en Bloemenbuurt uit en de meer statige bouw van het Valkenboskwartier in. We kwamen langs diverse boetiekjes.

Burendag in Emma’s Hof

Verscholen achter huizen met rijk versierde gevels lag het Emma’s Hof, een stadstuin die is opengesteld in 2011 voor publiek. Dit burgerinitiatief is opgericht op het terrein van een oud patronaatsgebouw. Via een smalle doorgang kwamen we in de tuin. Een blikvanger was de mozaïekbank waar je je even in Parc Güell in Barcelona waant.

Het was Burendag. Bij het theehuisje, midden in het park, hadden bewoners taart neergezet. Deze was gemaakt van de appels en peren van de tuin. We wandelden even door het hof. Een aantal bewoners was aan het tuinieren en een aantal genoot van een stukje zelfgemaakte appelperentaart.

We liepen het hof weer uit en kwamen bij het vierhoekige Regentesseplein. Midden op het plein prijkte de Naald van Emma als eerbetoon aan de koningin. De meeste bankjes op het plein waren bezet. Een meisje las een boek in kleermakerszit en een oudere meneer zat te genieten van de zon. We staken het plein over en in de Weimarstraat kochten we een ijsje.

De oude gasfabriek van Schadee

Tijdens de wandeling kwamen we diverse beschilderde trafohuisje tegen. The Hague Street Art realiseerde samen met het Gemeentemuseum en het stadsbestuur een kunstproject waarbij veertig objecten in de openbare ruimte zijn getransformeerd tot kunstwerken. Even geleden liepen we deze StreetArt wandeling.

We verlieten de huizenblokken en we kwamen bij een open gebied met sportvelden en een recreatieruimte. Hierachter lag de voormalige gasfabriek naar ontwerp van de Haagse stadsarchitect Adam Schadee. Dit is de oudste energiecentrale van Nederland en de monumentale gevel met siermetselwerk en arkeltorentjes is ruim 100 jaar oud.

De fabriek werd tussen 1904 en 1906 gebouwd naar ontwerp van de Haagse gemeentearchitect. Het merendeel van de oude fabrieksruimtes en schoorstenen zijn vervangen door nieuwbouw. EON heeft aan de Haagse Stichting Elektriciteitsfabriek een fabriekshal in bruikleen gegeven voor kunstproducties.

Circus op het Koningsplein

De oase van groen tussen dichte bebouwing, het Koningsplein, was omgetoverd tot een circus. Het beeld de Speler was versierd met vlaggetjes en overal stonden foodtrucks.

Een klein jongetje balanceerde op een koord en een man demonstreerde een diabolo. Kinderen zaten op kussentjes voor een podium waar de spreekstalmeester de kinderen toesprak.

We verlieten alle vrolijkheid. In de Obrechtstraat weken we even van de route af en brachten een bezoek aan een Russische kapel, die verscholen lag tussen woonhuizen. Het kleine kerkgebouw was dicht en is te bezoeken op afspraak of tijdens kerkdiensten.

Van tenniscourt naar Sunny Court

Het was een wandeling met veel verborgen tuinen. Eén daarvan was Sunny Court. Ooit was het een tennisbaan. Het dankt hier zijn naam nog aan. Sinds 1977 is het een parkje dat door vrijwilligers wordt onderhouden.

Het monumentale Sweelinckplein

Op weg naar het Sweelinckplein kwamen we in een levendige en knusse winkelstraat, de Reinkenstraat. Het is een winkelgebied met veel speciaalzaken, biologische winkels en lunchrooms.

Midden tussen monumentale panden in neorenaissance stijl lag het Sweelinckplein. Het is vernoemd naar de Haagse componist en organist Jan Pieterzoon Sweelinck. We wandelden even over het gras tussen de rozenstruiken door.

We liepen het Regentessekwartier uit en wandelden evenwijdig aan het verversingskanaal. We kwamen langs een voormalig sluizencomplex en gemaal Houtrustweg.

We wandelden een lange tijd langs de Segbroeklaan. We weken van de weg af en struinden verder in een parklandschap. We hoorden het verkeer dat over de drukke laan ging. Jong en oud vermaakten zich in het park. De bankjes waren volop bezet en honden renden over het grasveld. Achter het plantsoen zagen we het gebouw van het Hagaziekenhuis.

Eén van de honderd mooiste Unescomonumenten

We liepen de Bomen- en Bloemenbuurt weer in. We wandelden door de Sneeuwklokjesstraat, de Sneeuwbalstraat en de Goudbloemslaan. Midden in deze buurt lag een architectonisch hoogstandje, de Papaverhof, verscholen. Het is een uniek tuindorp wijkje ontworpen door de architect Jan Wils. Het wordt gerekend tot de honderd mooiste Unescomonumenten.

Wils was lid van de kunstbeweging De Stijl en zijn ontwerp met de witte laagbouwwoningen met blauw en gele kozijnen paste precies bij deze stijl.

We waren op de terugweg. De Laan van Eik en Duinen was vrolijk versierd met vlaggetjes. Het was Burendag en tafels stonden klaar voor de BBQ en kinderen sprongen op een luchtkussen.

Filmpje

Wandelroute

Wil je deze of een andere wandeling buiten de binnenstad van Den Haag maken? Kijk hier voor de wandelgids.

Volg me ook via Facebook, Twitter en Instagram