In de gemeente Leidschendam-Voorburg wordt 8 april de tweede Erfgoeddag “Schatten aan de Vliet” georganiseerd. Zo zijn er tijdens deze dag diverse rondleidingen, workshops en tentoonstellingen. Vorig jaar werd ook een columnwedstrijd georganiseerd en won mijn ingezonden column “Ode aan de camera” de eerste prijs.

Ode aan de camera

De eerste keer dat we kennismaakten was op onze vakantie naar Berlijn. Je fotografeerde Trabantjes in Oost Duitse kleuren. Je ratelde van vreugde als je de zoveelste architectonische hoogstandjes in HDR stijl mocht uitvoeren.

Ook ging je mee op onze vele wandelingen dichtbij huis. We wandelden door het park Vreugde en Rust met zijn mooie rododendrons en het park Sijtwende met zijn vele kunstwerken. De kunstwerken de Grote Beer en Bomen waren jouw favoriet. Ik moest altijd van je op mijn knieën zitten als je das Rad helemaal op de kiek wilde.

Je wandelde mee in mijn jaszak van mijn roze wandeljas of als het regende in mijn waterdichte wandeltasje. Als het koud was hield ik je heel dicht tegen me aan en je verstijfde niet als je Huygens’ Hofwijck in winterse tafereel op beeld zette. Geduldig wachtte je op mijn schoot als we een Italiaans ijsje aten bij het sluisje aan de Vliet.

Je was fan van de achteromkijk foto’s, maar je was wat minder enthousiast over de selfies. Soms moest je het helemaal alleen doen. Je balanceerde op een boomstam die dienst deed als statief. Je hield wel van een grapje en je nam de foto iets eerder dan 10 seconden, zodat we na een sprint maar net op jouw plaatje kwamen.

Ook was je een fervent dierenliefhebber. Samen gingen we vaak naar de kinderboerderij Essesteijn. Je was gek op de kleine dieren zoals de dwerggeitjes en dwergvarkentjes. Helemaal in het voorjaar als de miniatuur varianten net waren geboren. Je fotografeerde ze als ze sprongen in de wei of lekker lagen te rollebollen in de modder. Je moest heel snel knippen als ze dachten dat je iets lekkers was en je van dichterbij wilden bekijken.

De laatste dagen zag je alles van de zonnige kant. Het groene gras kleurde je niet gewoon groen maar appeltjes groen. Het dak van de molen de Salamander kleurde je zo oranje. Je liet me even in de waan dat het Nederlands elftal dit jaar wel naar Frankrijk mag afreizen.

Zaterdag 2 april maakte je jouw laatste wandeling. Je genoot van de zon die een felle schittering maakte in de Vliet en van ons culturele uitstapje naar de plek waar ooit de Romeinse stad, Forum Hadriani, zich bevond. We slingerde door het beboste park en we kwamen langs de langgerekte vijver. Je zag de eerste jonge blaadjes al aan de bomen. Heel graag wilde je een shot maken van de met mos bedekte bakstenen tuinmuur.

Toen lag je op de grond. Je had de kracht niet meer om jouw fotografisch oog dicht te doen en mocht je voor de laatste keer rusten in mijn jaszak. Vaarwel mijn trouwe vriend.