Startpunt/eindpunt: Vaals, aantal kilometers: 18, horeca onderweg: diverse gelegenheden Vaals

Na het ontbijt vertrokken we met bus 61 vlakbij ons hotel naar Vaals voor een wandeling met een buitenlands tintje, de Trage Tocht Vaals. Bij het busstation van Vaals liepen we snel het dorpje uit en liepen via het Europalaan een smal klinkerpad dat kronkelde naar een grote weg. De GPS gaf aan dat we een klein paadje naar links moesten. We konden echter geen paadje vinden. Uiteindelijk zagen we een vaag weggetje omhoog. Op handen en voeten klommen we dit zandpad naar boven. Ik moest me vasthouden aan boomwortels om een beetje houvast te hebben.

We liepen de route andersom. Dus ik was lang blij dat we dit steile laantje niet af moesten. Met trillende benen en het zweet op het voorhoofd kwamen we boven. Even liepen we in een dicht bos waarna we de beloning kregen van de klauterpartij. We keken uit op uitgestrekte vergulde graanvelden met hier en daar een verdwaald plukje bos.

Kasteel Lemiers en buurtschap Oud Lemiers 

Een verhard asfaltpad bracht ons in de richting van Duitsland. Onder onze voeten knisperde uit de boom gevallen kersen. Overal zag je vlekken van de platgewalste vruchten. Je had heel wat potjes jam uit deze weg kunnen halen. We liepen midden in de natuur. Het was alleen jammer dat de hoge bomen langs ons pad ons het weidse uitzicht misgunden.

Na een paar kilometer kwamen we bij Kasteel Lemiers van 1219 dat is gebouwd door graaf Katelo. Hij schonk het later aan de Domheren van Aken. Nu zijn kantoren gevestigd in het chateau. Net nadat we het buitenverblijf hadden we verlaten naderde we Duitsland met rasse schreden. Het buurtschap Oud Lemiers maakt deel uit van de gemeente Vaals, maar ligt voor een klein gedeelte in Duitsland en behoort tot Aken.

Grensrivier Selzerbeek (Senserbach)  

De Selzerbeek(Senserbach) vormt de grens tussen Duitsland en Nederland. Een bruggetje over de beek vormt de verbinding tussen de twee dorpsdelen in de twee landen. Een smal paadje bracht ons bij de meanderende Selzerbeek. Vanaf stroompje hadden we uitzicht op een authentiek Limburg vakwerkhuis met rode in plaats van zwarte voegen. Vanaf hier werd het pad breder en staken we de drukke weg over waar we al een aantal keer met de bus overheen waren gereden.

Het drassige pad ging als snel over in een stenig pad met hier en daar een stukjes gras. Doordat het pad verre van recht was liep ik met één been steeds schuin dat niet erg prettig liep. Voor ons uit liepen al een tijdje een man en een vrouw van middelbare leeftijd. We gokten dat we ze bij Vijlen kwijt zouden zijn en dat was een goede gok. Even na een Landal park dat we passeerden staken ze af richting Vijlen.

Maïsvelden bij Vijlen 

Vanaf Vijlen liepen we meer in een uitgestrekt landschap. Het pad slingerde tussen de velden met maïs. De maïskolven stonden kaarsrecht en voor een foto was ik even één van hen. De maisvelden werden graanvelden. Omdat we niet beschut liepen viel de warmte als een deken over ons heen. Je zag ons pad al in de verte lopen dat niet heel erg bemoedigend was in de drukkende temperatuur. In de verte zagen we windmolens die met hun vleugels heen en weer gingen.

We liepen een karrenspoor tussen de graanvelden. We wandelden in een soort cadans op de grens met Duitsland. Even boog het pad af waarna we weer eindeloos rechtdoor liepen.

Schneeberg en Vaals 

We naderden Vaals en we kwamen op bekend terrein. Het wandelbankje dat over de Schneeberg keek was niet meer bevolkt. Gelukkig liep het pad anders dan de heenweg, zodat we niet het halsbrekende paadje af hoefden. In het centrum van Vaals leek het uitgestorven. Bij de oude dorpskern leek een terras open echter de eigenaar wist te vermelden dat hij geen eten maar alleen drinken verkocht en dat alleen in contanten. Vlakbij het busstation ploften we neer op een terras voor onze terugkerende beloning in de vorm van een Limburgse vlaai.

Wandelroute 

We wandelden de Trage Tocht Vaals van routemaker Rob Wolfs. Kijk hier voor de wandelroute. Wil je meer fraaie wandelingen in het Limburgse Heuvelland maken? Kijk hier voor de wandelgids “Lopen door Limburgs Heuvelland” van Rob Wolfs en Rutger Burgers.

Volg me ook via Facebook, Twitter en Instagram