Startpunt: Rotterdam Centraal, eindpunt: Rotterdam Alexander, aantal kilometers: 12 en horeca onderweg: diverse mogelijkheden in het centrum van Rotterdam zoals het Kookpunt

Rond een uur of half één vertrokken we vanaf de achterkant van het Centraal station met onze wandeling “Terbreggepad” uit het de wandelgids “Wandelen buiten de binnenstad van Rotterdam” van Uitgeverij Gegarandeerd Onregelmatig. Onder een strak blauwe lucht, een felle zon in de nek en een graad of 29 liepen we via de singel de stad uit. Het was druk met studenten. Bij het de Shoarmazaak vlak achter het station hingen de mensen met de benen naar buiten voor een Kebab of een verkoelend blikje cola.

Het Oude Noorden, de meeste mensen zijn andere mensen

Jong en oud flaneerden over de singel. De treurwilgen zwaaiden melancholiek met hun ranke takken. We verlieten de stadsgracht al snel en liepen naar de drukke Schieweg. In één van de Surinaamse broodjeszaken aten we een broodje kerrie ei en een Bari met kip. Na onze broodjes passeerden we de villa Walenburg. Ooit was dit landhuis uit 1909 een woonhuis. Nu is het een opvang voor dak- en thuisloze jongeren. Rond 1920 heeft het nog de functie van een klooster gehad.

We liepen langs station Bergweg en onder het Hofpleinlijn viaduct door. Deze boogbrug werd in 1905-1907 gebouwd voor de elektrische spoorverbinding tussen Rotterdam Hofplein en Scheveningen. Het haltegebouw is een ontwerp van Sybold Ravesteijn. De architect is onder andere bekend door zijn ontwerp van de diergaarde Blijdorp. Onder de Hofbogen zijn nu bedrijfjes en horeca gevestigd. Het idee is om net als in New York van de monumentale Hofbogen een groene wandelpromenade te maken. Echter door een mislukte aanbesteding wordt dit plan nog even in de ijskast gezet.

3 juni 2018 opende het Luchtpark Hofbogen op het dak van het oude Station Hofplein in Rotterdam. Het is een park voor te relaxen, te picknicken of te sporten en de “Tuin van de Hofbogen” met fruitbomen is een moestuin. Lees hier meer over in mijn blog.

In het Oude Noorden van Rotterdam, in de Zwart Janstraat, was het een smeltkroes van culturen. Belwinkels, toko’s en de Hollandse detailhandel zaten naast elkaar. Er was volop bedrijvigheid. De lange straat kwam uit op een groot plein, het Noordplein. Aan de plaats lag nog een grote Kookwinkel, het Kookpunt. Deze winkel was een waar paradijs voor kookliefhebbers. We liepen tussen de stellingen door met potten en pannen en snuffelden in de vele kookboeken. Op vrijdag en in het weekend kun je er masterclasses volgen in de winkel.

Nieuw Crooswijk en de Begraafplaats

Via de Noorderbrug trokken we het Oude Noorden uit en wandelden we naar het district Crooswijk. Ooit stond bij de brug de Heinekenbrouwerij.

In Crooswijk wordt momenteel veel gebouwd. Kerkhoflaan, Rusthoflaan en Paradijslaan zijn de straatnamen van Nieuw Crooswijk. Midden tussen de bouwplaatsen ligt de Begraafplaats Crooswijk. We maakten nog een omweggetje om het Rotterdamse kerkhof uit 1832 aan te doen. De rustplaats was in 1832 nog niet gereed, maar door de cholera-epidemie werd deze toch al in gebruik genomen. Naast een begraafplaats is deze plek ook een plaats van verdriet. De treurbomen zoals de treuriep en de treurberk symboliseren de droefenis van de nabestaanden.

Bergse plassen en Terbregge

We liepen langzaam het stedelijk gebied uit. Onder de snelweg en de spoorweg door kwamen we aan de Rottekade. Met op de achtergrond het autogeruis van de A20 leek de tijd hier even stil hebben gestaan. Dijkhuisjes met rode daken. Mensen met sloepjes deinend op het water. We liepen een sluisje en een mintgroene ophaalbrug voorbij. Het pad dat we toen volgden, hadden we al eerder gelopen tijdens het “Hilligersbergpad”.

We passeerden de Prinsenmolen en de Bergse plassen. Het was druk op de plas met sloepjes en kleine zeilbootjes. Aan de andere kant van de poel zagen we het stadsgezicht van Hilligersberg. Bij het Boterdorpse Verlaat weken we van het bekende pad af. We stonden even stil bij de schutsluizen uit 1740, die vroeger werd gebruikt door schepen met moutafval van de Schiedamse branderijen.

Het stedelijk Rotterdam hadden we inmiddels achter ons gelaten toen we het dijkdorpje Terbregge binnen wandelden. We struinden langs dijkwoningen, bedrijfsloodsen en de molen Vier Winden. We hadden veel aanspraak in dit dorpje uit de 13^de eeuw. Een mevrouw bij de korenmolen sprak ons aan en vertelde over de pizza die ze ging bakken met haar kleinzoon met het meel van deze stellingmolen.

De Rotte en Ommoord

Na het dijkdorpje staken we een drukke weg over. De muzikale klanken van een strijkorkestje kwam ons tegemoet. Ouderen van een bejaardencomplex werden getrakteerd op een openluchtorkest. Via een autoluwe weg langs het water kwamen we in het buurtschap Rotte. Op de blauwe voetbrug over de Rotte was het dringen geblazen. Er stond een verzameling middelbare scholieren in zwembroek op de oeververbinding. We ploegden ons tussen de ontblote bovenlijven heen om aan de andere kant van de Rotte te komen.

Op het fietspad werden we ingehaald door ouderen op elektrische fietsen, wielrenners in flitsende pakjes en een scooterrijder zonder helm. We slingerden nog een tijdje langs de Rotterdamse rivier. De etageflats van de wijk Ommoord torende al boven het weids uitgestrekte gebied. We weken van de dijk af om onder bomen door in de wijk van stadsdeel Prins Alexander uit te komen. Voordat we de hoogbouwwijk betraden wandelden we in een natuurtuin, Wijktuin Ommoord. De tuin is deels ontstaan uit een burgerinitiatief en is in 2006 door Groenpunt Rotterdam uitgeroepen tot het mooiste stuk groen van heel Rotterdam.

Het laatste deel van de route liepen we tussen de flatgebouwen van één van de grootste wijken van Rotterdam. Vanwege de grote behoefte aan woningen sloeg Rotterdam in 1965 de eerste paal voor dit district. Uiteindelijk zijn er 12.500 woningen gebouwd en wonen er zo’n 26.000 mensen.

Wandelroute

Deze wandeling, het “Terbreggepad”, komt uit de wandelgids “Wandelen buiten de binnenstad van Rotterdam”. Kijk hier voor de gids hier voor de wandelroute.

Volg me ook via Facebook, Instagram en Twitter