Tijdens mijn vakantie in Barcelona maak ik op een zonnige dag, met een temperatuur van zo’n 20 graden, een wandeling bij Montjuïc, de stadsberg die zijn naam zou ontlenen aan Mont dels Jueus, Catalaans voor ‘Heuvel van de Joden’. Mijn acht kilometer lange route begint bij Plaza España, een echt verkeersknooppunt waar momenteel flink aan de weg wordt gewerkt. Na een paar oversteken kom ik bij de twee karakteristieke torens van España.
MNAC Barcelona
Langs het congrescentrum van Barcelona ga ik via de roltrappen naar MNAC van Barcelona, gevestigd in het Palau Nacional aan de Montjuïc, met belangrijke collecties Catalaanse kunst. De trappen van dit immense gebouw zijn druk bezaaid met toeristen die selfies maken.
Bij het MNAC zijn de Magische Fonteinen te vinden. Hier kun je normaal gesproken wekelijks van spectaculaire shows met licht, muziek en water genieten. Helaas zijn deze shows momenteel gestopt vanwege het droogteprotocol in Barcelona.
Olympisch Park
Mijn route begint bij het MNAC en na een paar honderd meter ben ik al de meeste toeristen kwijt. Mijn volgende stop is het Olympisch Park, waar veel locaties en gebouwen van de Olympische Spelen van 1992 te vinden zijn, waaronder het Olympisch Stadion van Barcelona, de Telecommunicatietoren en het Palau Sant Jordi.
Een opvallende eyecatcher is de telecommunicatietoren van de Spaanse architect Calatrava. Ik probeer hier wat foto’s te maken en maak een ronde over het park langs Palau Sant Jordi en een baseballterrein. Een deel van mijn pad is onderbroken door werkzaamheden, dus neem ik een pad naar boven bij een camperterrein en kom ik uit bij de ingang van de begraafplaats op Montjuïc, ook wel het Père Lachaise van Barcelona genoemd.
Begraafplaats Montjuïc
Op deze begraafplaats liggen beroemde Barcelonezen zoals de kunstenaar Joan Miro en de architect van het district Eixample, Ildefons Cerda. Ik wandel een aantal paden af en kom bovenaan de begraafplaats, waar ik een uitzicht heb op de containerhaven van Barcelona. Na een kleine rondgang pak ik buiten de poort van de begraafplaats de route weer op en er volgt een behoorlijk klim, dat zeker de moeite waard is vanwege het fraaie uitzichtpunt bij een picknickplaats.
Kasteel Montjuïc
Hier rust ik even uit, maar moet oppassen voor grote, dikke mieren. Ik vervolg mijn wandeling en volg de borden naar het kasteel van Montjuïc, waar de toeristen weer in groten getale aanwezig zijn. Mijn wandelpad gaat langs de muur van het kasteel, met aan de andere kant het water.
De Sardana en de Jardins Laribal
Langs de route zijn er weer prachtige uitzichtpunten, zelfs tot aan de Sagrada Familia. Ik passeer een kunstwerk van mensen die de Sardana, de typisch Catalaanse dans, uitbeelden.
Een paar dagen na deze wandeling zie ik de Sardana in het echt gedanst bij Els Jardins de la Rambla de Sants, begeleid door een ensemble van 12 instrumenten, ook wel de cobla genoemd, dat de typische muziek speelt die bij deze dans hoort.
Mijn afdaling begint en mijn laatste deel van de wandeling gaat door de Jardins Laribal, een prachtige tuin met trappen, pergola’s met blauwe regen, vijvers en beelden, ooit van de journalist Laribal.
Wandelroute
Wil je ook rond de stadsberg Montjuïc wandelen? Bekijk hieronder de wandelroute.
Volg me ook via
Vera Wandelt 