Startpunt: bushalte Kijkduin, eindpunt: Station Den Haag Centraal, aantal kilometers: 12, horeca onderweg: Restaurant Pex Kijkduin, diverse horecagelegenheden Aert van der Goesstraat en koffiehuis De Oude Tol.

Wandelen in Den Haag

Een paar weken geleden liepen we een route van de site “Wandelen in Den Haag” van Ferry Ballhaus. Met veel plezier wandelde Ferry de routes van de Dienst Stadsbeheer van de gemeente Den Haag uit 1998. De routes raakten in de vergetelheid en Ferry kwam op het idee om de wandelingen te updaten. Hij liep ze opnieuw en paste ze waar nodig aan. Ook verfraaide hij de routes met foto’s en teksten van de kijkpunten onderweg. Vanaf december 1997 is de site “Wandelen in Den Haag” te bezoeken. Je kunt er meer dan twintig routes in en om Den Haag vinden.

Wij gingen op pad voor de route “Wandelend langs de Haagse beek”. De wandeling van bijna dertien kilometer is de langste route van de site en loopt van Den Haag Centraal naar Kijkduin. Onderweg loop je door het centrum langs vele historische plekken, door het Museumkwartier met het Gemeentemuseum Den Haag en het Museon en langs groenstroken tot aan het strand bij Kijkduin.

Kijkduin

Wij liepen de wandeling andersom en startten de route bij de bushalte van Kijkduin. Het was een zonnige dag en we vingen de wandeling aan onder een strak blauwe lucht. Het was echt een stranddag en de parkeerplaatsen bij Kijkduin stonden al aardig vol. We liepen langs de bouwwerkzaamheden rond de boulevard. Het ondergaat de komende tijd een behoorlijke transformatie. Zo komt er een nieuw winkelcentrum met appartementen en de boulevard wordt vernieuwd.

We verlieten het strandgebied en kwamen bij een kleine heemtuin. Het natuurmonument was eind jaren tachtig geschonken door de gemeente Den Haag aan oud-raadslid en -wethouder Vink als dank voor bewezen diensten. We wandelden even langs het water, waar we waterlelies zagen. De meeste zaten nog in de knop. Langs de kant van de water was het gras hoog en hier en daar stonden gele lissen die een mooi contrast vormden tegen het groene geheel.

Bosjes van Pex

We kwamen bij de Bosjes van Pex, waar veel sportvelden lagen. We hoorden een tennisbal tegen een tennisracket gaan en een kakofonie aan kinderstemmen. Een scheidsrecht floot op zijn fluitje. We kwamen bij het Restaurant Pex waar het terras al overvol zat met het zonnige lenteweer.

We liepen een tijdje langs de sportvelden waarna we bij een vijver kwamen met een fraai kunstwerk ​”When the saints go marching in” van beeldhouwer Carel Visser. Er heerste een oase van rust rond de vijver.

Een man las een boek op een bankje en een vader en moeder wachtten op hun dochtertje, die met een klein fietsje achter hen aan kwam. We gingen over een houten vlonder. Aan de waterkant lag een Nijlganzenpaar met hun kroost. De kleine bolletjes lagen rond de kersverse ouders.

We liepen het pad langs het water dat grotendeels uit asfalt bestond, maar afgewisseld werd door stukjes vlonder. We kwamen langs het oude Rode Kruisziekenhuis, dat nu onderdeel uitmaakt van het Haga Ziekenhuis.

We verlieten even het water en liepen door de Vogelwijk met prachtige woningen. Al snel liepen we het groen in bij het duinbos van de Bosjes van Poot. Even vulde ik mijn waterfles bij, bij de watertappunt bij de ingang van het bos.

Westduinpark en Bosjes van Poot

De Bosjes van Poot zijn vernoemd naar de jachtopziener Willem Poot, die in dienst was van groothertogin Elisabeth van Saksen-Weimar. De Bosjes vormen samen met het Westduinpark een natuurgebied.

We wandelden door het duinpark en kwamen langs duineiken. Het rook er naar dennennaalden en de grond onder onze voeten was zanderig. We gingen heuvel op en heuvel af en het was een goede training voor onze kuiten. Aan de ene kant van het park grenst de sjieke Vogelwijk met statige huizen en aan de andere kant het volkse Duindorp met de arbeidershuizen.

Duindorp

We kwamen bij een open vlakte en zagen de toren van de Prinses Julianakerk en daarachter Duindorp. We volgden een schelpenpaadje en staken de drukke Houtrustweg over. We verlieten het duinbos en de arbeidershuizen van Duindorp maakten plaats voor de statige huizen bij het Frederik Hendrikplein in het Statenkwartier.

Statenkwartier

Op het gras speelden groepjes kinderen. Een meisje rende achter een oranje bal en ouders stonden om een lange tafel waar plastic bekertjes met limonade op stonden. Bij de Aert van der Goesstraat, een zijstraat van het Frederik Hendrikplein, streken we neer bij Today Lunch en Diner.

We schoven aan één van de tafeltjes binnen in het restaurant en bestelden koffie met wat lekkers. Binnen een mum van tijd stonden onze koffie en taart voor ons. Ik had een heerlijke zelfgemaakte tiramisu, waar Bart me nog bij moest helpen om het op te krijgen.

Fotomuseum en Gemeentemuseum Den Haag  

We rekenden af en kwamen al snel bij het Fotomuseum en het Gemeentemuseum van Den Haag. Het waren de laatste weken van de tentoonstelling van de fotograaf Erwin Olaf. Het was een dubbeltentoonstelling in beide musea, waar een eerbetoon werd gebracht aan de fotograaf, die dit jaar zestig wordt.

We gingen eerst naar het Fotomuseum, waar veel zwart-wit foto’s van de fotokunstenaar hingen. In mijn favoriete museum, het Gemeentemuseum, hingen meer series. De grote kleurenfoto’s waren fraai tentoongesteld in de verschillende zalen van het museum. Het was opvallend rustig in het grote museum. Het zal waarschijnlijk aan het mooie weer gelegen hebben.

Begraafplaats St Petrus Banden

In het Stadhoudersplantsoen tegenover het Museon en het Omniversum kwamen we de Haagse Beek weer tegen. Hier maakten we een uitstapje naar de begraafplaats St Petrus Banden in de Archipelbuurt.

Deze Rooms-katholieke begraafplaats is een monumentale begraafplaats waar sinds 1830 tal van bekenden zijn begraven zoals kunstenaar Jan Toorop, politicus Joseph Luns, zanger Robert Long en actrice Guusje Nederhorst.

We liepen de toegangspoort door van het kerkhof en zagen de kapel met haar hoge koepel. Er heerste sirene rust en we wandelden over de rechte paden en kwamen bij de neoromaanse arcade, die nog in de oorspronkelijke vorm bewaard is gebleven.

We liepen weer dezelfde route terug en kwamen langs de Joodse begraafplaats. Ik probeerde over de hoge stenen muur te kijken om een glimp op te vangen van deze eeuwenoude begraafplaats. Er liggen ongeveer 10.000 mensen begraven waaronder Jozef Israëls.

Vredespaleis en ambassadewijk

Bij het Vredespaleis pakten we de route weer op. Even stonden we voor het hek van het immense gebouw. We konden de plek waar onder andere het Internationaal Gerechtshof in zetelt, niet fraai op de kiek zetten.

We liepen verder door de Ambassadewijk waar verschillende internationale vlaggen wapperden. We maakten een klein uitstapje naar het Plein 1813 waar het monument ter nagedachtenis aan de overwinning op Napoleon in 1813 stond.

Onderweg daarnaartoe liepen we onder de knoestige paardenkastanjes. Ooit stonden hier Iepen. Door de Iepenziekte kwamen deze kastanjes in de plaats. Diverse bomen hebben beschadigingen op de bast, doordat ze tijdens de Tweede Wereldoorlog zijn omwonden met prikkeldraad. Dit om te voorkomen dat mensen ze kapten voor stookhout.

Binnenhof

Het laatste deel van de route was voor ons bekend gebied. We wandelden langs het Paleis Noordeinde en de Gevangenpoort. Uiteraard maakten we een uitstapje naar het Binnenhof, waar het altijd druk is met dagjesmensen.

Wandelroute

Wil je ook eens een afwisselende wandeling langs de Haagse Beek om naast bekende plekken ook onbekende plekken van Den Haag te ontdekken? Kijk hier voor de route en meer wandelingen in Den Haag.

Volg me ook via Facebook, Twitter en Instagram