Welke student kende ze niet de vier kleurrijk gemarkeerde torens van de Informatie Beheer Groep, tegenwoordig de Dienst Uitvoering Onderwijs (DUO). De herkenbare rijksgebouwen hebben plaatsgemaakt voor het op één na hoogste gebouw van de stad Groningen. De Martinitoren is nog altijd met zijn 93 meter één meter hoger.

Kempkensberg

De Kempkensberg, ook wel het cruiseschip genoemd, is het nieuwe gebouw van de DUO. Het architectonische hoogstandje van het architectenbureau UNStudio staat vlakbij het Sterrebos.

Voor een bezoekje aan het Paviljoen Sterrebos voor een subliem vijfgangendiner maakten we een ronde in het naastgelegen Sterrebos en de fraai aangelegde stadstuin rondom het witte golvende gebouw de Kempersberg.

Stadstuin Kempkensberg

Het was rond vijf uur en een groot aantal werknemers van de DUO wandelde richting het treinstation Europaplein of pakte de fiets richting huis. We liepen rond in de Stadstuin Kempkensberg. De tuin is ontworpen door Lodewijk Baljon Landschapsarchitecten en was een speels geheel met wilde grassen, paarse bloemen van de Verbena, gele bloemen van de Zonnehoed, de donker paarse bladeren van het Purperklokje en de kleine roze bloemetjes van de Sedum.

Op het dak van de parkeergarage staan meer dan 50.000 vaste planten.

“De tuin is openbaar toegankelijk en de tuinontwerpster Rixt Gosliga geeft frequent rondleidingen. Kijk hier voor meer informatie over de rondleidingen.”

Om half zes zouden we aanschuiven voor ons diner bij Paviljoen Sterrebos. We waren eigenlijk veel te vroeg en we besloten nog een stukje door het bijgelegen Sterrebos te wandelen.

Sterrebos

Achter het kolossale gebouw lag de ingang van het stadspark het Sterrebos. We wandelden over het slingerende wandelpad dat tussen de hoge bomen met het dichte bladerdek liep. Een blinde meneer liet zijn hulphond uit. We liepen even verder het bos in totdat we bij de muziekkoepel van de stadsarchitect Siebe Jan Bouma kwamen.

“In de zomer worden hier gratis zondagsmiddagconcerten gegeven. Kijk hier voor meer informatie over de concerten.”

Het stadspark is een gemeentelijk monument en wordt ook wel het Zuiderplantsoen genoemd. Het park is ontworpen door de landschapsarchitect Louis Paul Zocher. Hij is onder bekend van het ontwerp van het Agnetapark in Delft.

In het voorjaar bloeien er fraaie bloemen in het Sterrebos zoals Krokussen, Bosanemonen, maar ook Daslook.

Het was inmiddels tijd om te gaan dineren bij ons restaurant en we wandelden weer terug naar de stadstuin waar het Paviljoen Sterrebos middenin lag.

Paviljoen Sterrebos

Als je in het centrum van Groningen een eetgelegenheid zoekt zou je hier niet zo snel uitkomen, maar op de Groningse restaurant recensiesite `De Smaak van de stad` had ik de lovende kritieken gelezen over dit restaurant.

Het was nog vrij rustig in het eetlokaal toen we binnenstapten. Veel tafels waren gereserveerd en ik had ook via de website mijn reservering gedaan. Een jonge dame bracht ons naar een tafel bij het raam. We zaten aan één van de houten ronde tafels. Als een amuse kregen we een krokante snack met dip. De hele avond schonken ze gratis water met verse munt.

Van de ober kregen we de kaart, maar eigenlijk wisten we het al. We namen het vijfgangen verrassingsmenu.

Na de eerste amuse volgde nog een minihapje bestaande uit een appelbolletje, gekarameliseerde walnoot, geitenkaas en biet. Dat beloofde veel goeds voor de rest van de avond.

Na de kleine hapjes startten we met het vijfgangen maal. De eerste gang bestond uit verschillende soorten tomaten met basilicum ijs. De tafelheer schonk met een Chinees theepotje een soort gazpacho over de selectie van de pommes d’amour. Bij elke gang kregen we een uitleg. Het geheel was verrukkelijk. Vooral de combinatie van de selectie van tomaten met het frisse ijs.

We kregen weer nieuw couvert en al snel stond de volgende gang voor ons. Dit maal kregen we vis. Op het aardewerken bord kregen we een Bisque geserveerd met een langoustine, mosselen en zeekraal. Het bord was wederom een plaatje en de vissoep een streling voor de tong.

Na vis volgde gevogelte. We kregen een kwartel op geroosterde witte kool met sinaasappel en hazelnoten. De smaken van dit gerecht pasten weer perfect bij elkaar.

We kregen nieuw bestek en de vierde schotel met dit maal lamsvlees op verschillende manieren klaargemaakt. De garçon schepte de saus uit een koperen pannetje over de lam.

De garnituur bestond uit een aardappel bitterbal op gepureerde doperwt en daarnaast wat partjes aubergine. Zelf ben ik geen fan van deze paarse groente, maar deze was zo goed klaargemaakt dat ik er zelfs van smulde. Alles ging weer schoon op.

De afsluiter, het toetje, was ook een kunstwerk om naar te kijken. Op een ovaal bord lag sorbetijs gecombineerd met een witte chocoladebal.

De complimenteuze recensie van ‘De smaak van de stad’ was meer dan terecht en dat voor een schappelijke prijs. We sloten dit betoverende etentje af met koffie en thee. Well done Paviljoen Sterrebos!

Volg me ook via Facebook, Instagram en Twitter