Startpunt/eindpunt: Randstadrail station Pijnacker Zuid, aantal kilometers: 19, horeca onderweg: Pieter’s Brasserie, Manege de Prinsenstad en De Soete Suikerbol.

Wandelen met de uitgever

Uitgeverij Gegarandeerd Onregelmatig organiseert “Wandelen met de Uitgever”. De uitgeverij test de wandelingen van nieuwe wandelboekjes en hoe kan hij dat beter testen dan met een aantal enthousiaste wandelaars.

Op een mooie zonnige dag in mei ging ik weer een keer op pad met de uitgeverij. Dit keer ging ik een wandeling uittesten uit de gids “Wandelen in stad en ommeland: Delft, Delfland, Westland, Oostland”. We wandelden de route Ackerdijkse Plassen bij Pijnacker en Berkel en Rodenrijs.

Om half elf verzamelden we bij het randstadrail station Pijnacker Zuid. Omdat er stakingen waren bij het Openbaar Vervoer had ik het zekere voor het onzekere genomen en een metro eerder gepakt. Ik was te vroeg op het metrostation. Bij een supermarkt in de buurt haalde ik nog wat versnaperingen. Bij terugkomst was de uitgever Lourens en één van de wandelaars al gearriveerd. Daarna druppelden de andere wandelaars binnen. Een moeder en dochter hadden vertraging en we besloten onder genot van een kop koffie bij Pieter’s Brasserie op ze te wachten.

Rond elf uur waren we compleet en vingen we de wandeling aan. Naast een gezellige wandeling hadden we vandaag een taak: het controleren van de route. Per abuis had ik de routebeschrijving niet meegenomen. Gelukkig had een aantal anderen dit wel gedaan en was ik de fotograaf van de dag. Mijn camera werkte alleen niet mee en ik besloot met mijn telefoon een rapportage van de wandeling te maken.

Oude Leede

Het eerste deel van de route ging door nieuwbouw. Al snel verlieten we de nieuwbouwwijk en wandelden we door het buurtschap Oude Leede. We liepen lintbebouwing langs het water. Ten zuiden van Oude Leede liep het veenriviertje Oude Leede. We wandelden langs kleine boerderijen waar een aantal nog in bedrijf was en een aantal alleen fungeerde als woonhuis.

Bij een huis met een siervijver stonden we even stil. Naast wat mandarijneendjes zagen we twee zwarthalszwanen met drie kuikens. Twee van de witte bolletjes voeren naast hun mama en papa op het water en het andere zwanenkuiken voer op de rug van één van de ouders. Het was een koddig gezicht. Na vele kiekjes struinden we verder. De route week van de asfaltweg af en we moesten een klaphek door. Echter door het broedseizoen was het onverharde pad afgesloten.

Broedseizoen

Tijdens het broedseizoen dat zo tussen half maart en half juli loopt en in sommige gevallen tussen half februari en half augustus mogen inheemse vogels volgens de Flora- en faunawet gedurende het broeden niet gestoord worden. Een aantal wandelpaden is daarom ook afgesloten.

Ackerdijkse Plassen

We vervolgden onze route over het asfaltpad tot aan de molen de Valk. Deze poldermolen uit 1772 bemaalde oorspronkelijk de polder Berkel. We gingen daar een grasdijkje over en kuierden richting de Ackerdijkse Plassen.

We wandelden over een houtsnipperpad en kwamen bij een vogelhut waar we een fraai uitzicht hadden over de plassen. Aan de ene kant zagen we de skyline van Rotterdam en aan de andere kant de torens van de TU Delft.

De Ackerdijkse Plassen zijn één van de belangrijkste vogelgebieden van Nederland. Je hebt er honderden soorten. Daarnaast huist er een aalscholverkolonie. De plassen zijn ontstaan door turfwinning voor de inwoners van Delft en aardewerkbakkerijen. Het gebied is nu eigendom van Natuurmonumenten.

We zagen veel vogels, maar door gebrek aan een verrekijker kon ik niet meer dan een gans van een eend onderscheiden. We namen even tijd om een broodje of een koek te eten. Een aantal van ons was goed voorbereid op deze wandeltrip en behoorde een thermoskan met warme drank tot de wandeluitrusting.

Manege de Prinsenstad

Na deze korte stop kwamen we bij de volgende vogelkijkhut, maar dan één op hoge poten. De Tureluur zoals dit vogelhuis van Natuurmonumenten heette bood ons een nog beter uitzicht over de plassen.

Na de vogel site seeing kwam een iets saaier stukje van de route, maar met een goed gezelschap en zonnetje was dit taaie deel prima te doen. Na een kilometer asfaltpad naast een autoweg kwamen we bij een immense manege waar het weer tijd was voor koffie, thee of iets fris.

In de kantine van de paardenrijschool zaten jongeren aan een uitsmijter en een tosti. Voor ons werd de tafel nog even ingericht, omdat de meeste stoelen nog op de tafel stonden. De één nam een warme chocolademelk met slagroom en de ander vond het al tijd voor een eerste biertje.

Schutssluis

We weken van het verharde pad af en liepen op een dijkje langs het water. Op de achtergrond hoorde ik het razen van de auto’s op de snelweg. Het was een idyllische dijk met popperige dijkhuisjes.

We wandelden hier echt op de rand van stad en land. Ik zag de skyline van Rotterdam nog van dichterbij. We liepen het ophaalbruggetje over en kwamen bij het Schutssluis. Deze beweegbare waterkering en sinds 1979 een beschermd monument maakte van oudsher onderdeel uit van de scheepvaartverbinding tussen de Rodenrijsche Vaart en de Berkelse Zweth.

Na een ophaalbruggetje stond een kudde schapen. Deze wollige hoefdieren zagen ons aan voor de boer die hen gewoonlijk eten komt brengen. Er was al snel geen blijk van herkenning toen er geen eten in onze handen zat, maar deze handen alleen over hun schaapachtige bolletjes wilden aaien.

Vliegveld Zestienhoven

Onze aanvankelijke route ging verder over een grasdijk, maar door het broedseizoen was dit pad ook afgesloten en liepen we over het naastgelegen fietspad. In de verte zag ik de gebouwen van vliegveld Zestienhoven. Sinds 2010 heet dit aerodroom Rotterdam The Hague Airport. We stapten een lange tijd dit lange rode fietspad totdat we bij de woonwijk Tolhek kwamen. De naam ‘Tolhek’ verwijst naar tol dat vanaf de zeventiende eeuw tot aan de jaren dertig van de vorige eeuw aan de Klapwijkseweg heeft bestaan, op de grens van Berkel en Pijnacker.

Daar pikten we de route weer op. Bij een informatiebord over De Groenzoom en Bergboezem bouwden we een korte pauze in voor een laatste boterham en het bodempje warme drank dat nog was overgebleven in de thermoskan.

De Groenzoom

Het laatste deel van onze route ging door De Groenzoom, een meer dan 500 hectare uitgestrekt groengebied tussen Lansingerland, Pijnacker-Nootdorp en Zoetermeer. We liepen een pad dat tussen grasland liep. De borders waren geel gekleurd door het bloeiende koolzaad.

De bruine koeien staken mooi af tegen het geel van het akkerbouwgewas en het groen van het grasland. We struinden langs een weide met schapen en lammeren. Even dacht ik dat ik een ooi moest redden die op haar rug was gaan liggen, maar gelukkig rolde ze zelf weer om. Op de kant zat een aantal grauwe ganzen met hun gele kuikens.

De nieuwbouwwoningen van de Vinexwijk kwamen al gauw in zicht. Voordat ieder weer zijn weg naar huis zocht, streken we nog even neer bij de horecagelegenheid De Soete Suikerbol voor een afsluitend drankje.

Keertje meelopen met de Uitgever

Wil je ook een keer meelopen en een nieuwe wandelroute uittesten van de Uitgeverij Gegarandeerd Onregelmatig? Kijk hier voor de meeloopagenda.

Wandelroute 

De wandeling komt uit de wandelbundel “Wandelen in Delfland” van Cock Hazeu. Kijk hier voor de wandelroute en hier voor de wandelgids.

Volg me ook via Facebook, Instagram en Twitter