Startpunt: Bushalte Plein ’40-’45, Eindpunt: Centraal station Amsterdam, aantal kilometers: 12, horeca onderweg: Florya

Het was één van de droge weekenden in januari en we vertrokken met de trein richting Amsterdam voor een etappe uit de wandelgids “Wandelen buiten de binnenstad van Amsterdam”. Ik had al één van mijn voornemens uit mijn “Wandelen-Tag 2018” uitgevoerd. Ik zou namelijk weer op pad met mijn favoriete wandelgids. De hele treinreis keken we tegen een mistig landschap aan. Volgens de weervoorspellingen zou rond half twee het zonnetje doorbreken. De eerste uren zouden we in een wazige setting rondlopen.

Tuinsteden van Cornelis van Eesteren

Bij station Sloterdijk pakten we bus 69 naar Plein ’40-’45. We stapten uit bij een marktplein voor een winkelcentrum. Achter de dagmarkt torende het Tuinstadhuis dat nu een stadsdeelkantoor is.

We wandelden even tussen de kraampjes door. Het was een multiculturele wijk dat je ook terugzag in de koopwaar. We liepen langs de stalletjes met aubergines, verse munt en peterselie en langs standjes met pyjama’s en stoffen. Grappig genoeg zag ik geen kaasboer die je toch wel op de markt tegenkomt. We struinden nog even in het winkelcentrum waar naast de standaard ketens ook veel multiculturele winkels te vinden waren.

Vlakbij de markt startte onze route. We wandelden langs het water waar veel (woon) boten lagen. Op het water dobberden veel koksmeeuwtjes. We vervolgden het pad langs het water en liepen op een smal kiezelpad onder platanen door. De bomen met afgebladderde barst stonden als oude mannen voorovergebogen boven het water.

Aan de andere kant van het water lag het Gerbrandypark. Het voelde als krakend vriesweer. Mijn handen tintelden van de kou en er kwamen wolkjes mist uit mijn mond. Door het gebrek aan handschoenen stopte ik mijn handen in mijn zakken. Zo druk het was bij de markt zo rustig was het langs het Burgemeester van Tienhovengracht. Langs het water stonden de woningcomplexen uit het Nieuwe Bouwen uit de tijd van architect en stedenbouwkundige Cornelis van Eesteren. De wooncomplexen waren onderdeel van het Algemeen Uitbreidingsplan van Amsterdam. Van Eesteren was de founding father van het idee van de functionele stad met een scheiding tussen wonen, werken, natuur en recreatie.

Kolenkitbuurt en Bos en Lommer

We kwamen bij een sluisje en daar wandelden onder de A10 door en liepen verder langs de Burgemeester van Tienhovengracht. De laagbouw maakte plaats voor nieuwe hoogbouw. Aan de andere kant van het water zagen we een mix van oude en nieuwe woningen van de Kolenkitbuurt.

De buurt is vernoemd naar de Opstandingskerk, de Kolenkit, aan de Bos en Lommerweg. In het water lag het drijvende café restaurant Florya. Het was inmiddels koffietijd en liepen over de brug om aan de andere kant van het water te komen. Binnen waren bijna alle tafeltjes bezet.

Er was een Turks ontbijtbuffet met koude en warme gerechten en toeristen en locals zaten aan de Turkse thee en Turks brood en lekkernijen. Restaurantgasten schuifelden langs het buffet.  We streken neer en bestelden wat te drinken en wat van de kaart. Het was een ideale plek aan het water.

Erasmuspark

We verlieten het water en wandelden het Erasmuspark in. Ondanks het mistige en druilerige weer liep tal van mensen in het park. De één liet zijn hond uit en een ander maakte een zaterdagwandeling.

Het park dat is aangelegd door de gemeente was in winterslaap. Het rosarium moet in de lente weer tot bloei komen. We wandelden langs de diverse kunstwerken zoals de bronzen hond van Linda van Boven en een grote witte beer, Orso, van Simona Vergani.

Mercatorplein

We wandelden het park uit en via de Mercatorstraat kwamen we bij één van de creaties van Berlage, het Mercatorplein. Het plein met de opvallende bakstenen poortgebouwen met torens en de rode paddenstoel in het midden lag er vredig bij. Een klein jongetje stormde achter de duiven. De vogels fladderden alle kanten op.

Maranathakerk

We maakten een klein ommetje om bij de Maranathakerk te komen. De kerk was een plaatje op zich en vormde een geheel met de gebouwen eromheen.

Voor de kerk stond een wormenhotel. In samenwerking met de gemeente Amsterdam is door stichting Buurtcompost en Studio Elmo Vermijs een wormenhotel ontworpen, die in samenwerking met de sociale werkplaats Pantar is vervaardigd. Met behulp van wormen kan groente, fruit en tuinafval snel verwerkt worden en is eerder beschikbaar als plantenvoeding.

Rembrandtpark

We ruilden de stenen weer in voor groen. Het Rembrandtpark dat nog een relatief jong park is, is als groenstructuur onderdeel van het Algemeen Uitbreidingspark. Het was door het natte weer erg modderig in het park. We slingerden over de asfaltpaden en liepen onder een brug door met grote roze honden.

Het plantsoen werd omringd door grote flats. We kwamen bij het drukke Surinameplein en liepen vervolgens in een oase van rust in de Jacob Marisstraat. De kabouterhuisjes van de architect De Waal uit 1919 vormden een opvallend en knus geheel.

Vondelpark

We betraden het laatste park van onze wandeling. Het Vondelpark ontworpen door tuinarchitect Jan David Zocher werd volop gebruikt. We werden ingehaald door fietsers en hardlopers. We weken van de hoofdpaden af en slingerden over de wandelpaden met sfeervolle bruggetjes.

We kwamen langs de Muziekkapel waar het dak was bedekt met koksmeeuwtjes en het opvallende Blauwe Theehuis in de stijl van het Nieuwe Bouwen. Het park heette aanvankelijk het Nieuwe Park, maar met de komst van het standbeeld van de schrijver Joost van den Vondel werd het Vondel(s)park genoemd. Tegenover de vijver zagen we het Vondelpaviljoen waar vroeger het Filmmuseum in was gevestigd en is na de verbouwing in 2104 het onderkomen van de omroep AVROTROS.

We liepen het park uit en tijdens onze route naar het Leidseplein kwamen we nog langs de opmerkelijke Zevenlandenhuizen van architect Tjeerd Kuipers. De zeven huizen beeldden de bouwstijl van Duitsland, Spanje, Frankrijk, Engeland, Rusland, Nederland en Italië uit.

Onze route eindigde op het Leidseplein dat grotendeels gerenoveerd was.

Is deze route een aanrader?

Deze wandeling uit mijn favoriete wandelgids was zeker een aanrader. Het was een mix van natuur en architectuur. Je wandelt langs kenmerkende architectuur van Amsterdam en je komt door drie afwisselende parken. Onderweg hoef je je niet zorgen te maken over eten en drinken. Er zijn genoeg plekken waar je kan neerstrijken voor een kop koffie of een lunch. We gaan deze route nog een keer wandelen in de lente of in de zomer als de parken uit hun winterslaap zijn.

Wandelroute

Deze wandeling is een deel van de route “Van park naar ruigte” uit de wandelbundel “Wandelen buiten de binnenstad van Amsterdam” van Alex Buis in samenwerking met Uitgeverij Gegarandeerd Onregelmatig.

Volg me ook via Facebook, Instagram en Twitter