Het is al een aantal dagen druilerig weer, maar nu schijnt het zonnetje en is het droog. Ik wandel de route Benoordenhout uit mijn favoriete Haagse wandelgids “Wandelen buiten de binnenstad van Den Haag”.

Ik heb een kleine aanlooproute vanaf huis en bij het automuseum Louwman pak ik de route op. Ik wandel  door de Haagse wijk Marlot waar de oranje daken van de huizen mooi afsteken tegen de bomen in herfsttooi. In het weiland tegenover het villapark grazen koeien. Ik wandel even door het landgoed. Het water met aan weerszijden bomen ligt er sprookjesachtig bij.

Overal op Twitter zie ik foto’s van Vliegenzwammen. Hoe goed ik kijk nergens kan ik de paddenstoel met donkerrode hoed en witte stippen bekennen. Net voordat ik het landgoed uit wandel staat verscholen onder een grote beuk de rood met witte zwam. Ik moet flink door de knieën om een foto te maken van deze paddenstoel.

Haagse Bos

Ik loop langs het immense gebouw van het Louwman Museum en wandel als snel het Haagse bos in. Het Haagse Bos werd vroeger ook wel “de Hout” genoemd. Mijn wandeling gaat ten noorden van “de Hout”. Ik ben niet als enige op het idee gekomen om een boswandeling te maken. Veel fietsers en wandelaars gaan over de asfaltpaden van dit eeuwenoude bos.

Het Paleis Huis ten Bosch staat nog steeds in de steigers. Ik wijk even van het asfaltpad af en gaan verder over de smalle wandelpaden. Bij een open plek in het bos zit een man met een camera met groothoeklens op zijn hurken. Hij probeert een vliegenzwam op de kiek te zetten. Ook een mevrouw zit dichtbij de grond om de mooiste zwammenfoto te maken. Het is gemakkelijk paddenstoelen zoeken door de fotografen. Ik leg zelf ook een aantal exemplaren vast. Mijn wandelschoenen sloffen verder door de gevallen bladeren.

Bij de vijver in het bos zitten veel mensen op een bankje te genieten van het zonnige nazomerweer. Ik wandel langs de vijver en lopen weer het bos in. Ik zoek weer naar paddenstoelen, maar ik kan ze niet vinden door het dichte dek met bladeren.

Rode Olifant

Ik kom aan de rand van het Haagse bos en bij een groot bakstenen kantoorpand, de Rode Olifant. Het markante gebouw in Amsterdamse School stijl is ooit van de voorloper van Esso. Het gebouw heeft zijn naam te danken aan het beeld van de olifantenkop aan de voorkant van het pand.

Emma

Ik wandel de Josef Israëlslaan in met aan het eind van de laan een park. Het ruikt daar naar rozen en midden in het plantsoen prijkt het beeld van koningin moeder Emma. In het rosarium, dat dateert uit 1922, staan de rozen nog volop in bloei. De gele, roze en rode rozen geven het park een sfeervolle ambiance en meer mensen vinden dat.

Landgoed Arendsdorp

Het is echt een parkenwandeling. Ik loop de tuin met Emma uit en wandel het Landgoed Arendsdorp in. Het historische theehuis midden in het park is het voormalig woonhuis van jonkheer Arend van Dorp. Het bijzondere theehuis staat nu in de steigers.

Ik wandel door het park en strijk even neer bij een bankje vlakbij een speeltuintje. Een jongetje gaat heen en weer op een kleine schommel en twee meisjes spelen bij een waterparkje. Aan de andere kant van het Landgoed ligt het hoofdkantoor van Shell. Bovenop het gebouw wappert de vlag met de jakobsschelp. Dit logo van Shell is ook verwerkt in de raampartijen. Het gebouw is op dit moment niet fotogeniek, omdat het net als het theehuis in Landgoed Arendsdorp en het Huis ten Bosch in de steigers staat.

Vlakbij het Shell gebouw staat nog een opvallend bouwwerk dat van de Mobarakmoskee. De minaret van de moskee steekt boven de bomen uit. Ik wandel achter het ziekenhuis Bronovo langs en bij het Willem Royaardsplein vlakbij de American Protestant Church neem ik bij een bakker annex lunchroom, De Bakery, een overheerlijke zelfgemaakte appeltaart met koffie.

Landgoed Clingendael

Het laatste deel van onze wandeling gaat door het voor ons bekende Landgoed Clingendael. De Oud Hollandse Tuin ontworpen door tuinarchitecten Leonard Springer en Theodoor Dinn ligt er vredig bij. Op de barokke terrastrap staat een bruid voor een fotoshoot.

Een klein meisje rent tussen de buxushagen en de uitgebloeide bloemenhagen door. Ik loop over de houten pergolabrug en kom langs Huys Clingendael, dat in de oorlogsjaren het landhuis was van de Duitse Seyss-Inquart. Nu is het Instituut Clingendael er gevestigd.

De Japanse Tuin is tijdens mijn bezoek aan het landgoed gesloten. Ik kijk even door het hek waar de Oosterse tuin er sprookjesachtig bij ligt. Voordat ik het park uitloop, ga ik nog één keer door de knieën voor een foto van een paddenstoel. Het is de fraaiste van deze dag.

Wandelroute

Wil jij deze route ook eens wandelden door één van de mooiste parken van Den Haag? Kijk hier  voor de wandelroute en kijk hier voor de wandelgids “Wandelen buiten de binnenstad van Den Haag” voor deze en meer wandelingen buiten de binnenstad van Den Haag.

Volg me ook via

• Facebook
• Instagram
• Twitter