Vorig jaar publiceerde ik een blog over een “Thuisvakantie in Den Haag” naar aanleiding van een interessant artikel van blogger Mario. De man achter de blog Vakantase®en. Hij schreef in zijn blog over het boek “Thuisvakanties voor beginners” van de schrijver en columnist Jan Dijkgraaf.

Hij citeerde een aantal tips waarvan ik één tip “stap binnen bij je eigen VVV en vraag wat je in je eigen stad/regio echt zou moeten zijn. Zo leer je je eigen omgeving beter kennen” meteen in de praktijk bracht.

Tijdens mijn Thuisvakantie bezocht ik het Museum Bredius aan de Lange Vijverberg een tentoonstelling in het Haags Historisch Museum en een expositie in het Atrium van het IJspaleis.

Deze week deed ik de Thuisvakantie nog eens dunnetjes over en ging ontbijten bij Bagels en Beans en ging onder begeleiding van een gids door de Gevangenpoort.

Ontbijten bij Bagels en Beans

In de boekhandel van Van Stockum aan het Spui zit een vestiging van Bagels en Beans. We waren de eerste gasten toen we aanschoven voor een ontbijtje met een kopje koffie of thee, een glas jus en een bagel met creamcheese en pruimenjam. In het hoekje zat een man in driedelig pak aan een grote mok thee te nippen. Een vriendelijke jonge dame kwam ons de kaart brengen en wij zochten onze bagel uit. Een enkele klant was in de boekwinkel. Een oudere vrouw struinde tussen de filosofieboeken en biografieën. We besmeerden onze hartige broodje met gat erin rijkelijk en dronken onze versgeperste jus. Naast ons kwamen twee oudere dames zitten en zij bestelden ook een morgen maal.

Museum de Gevangenpoort

Het was even geleden dat ik de Gevangenpoort, de eeuwenoude gevangenis, bezocht. Het was vrij rustig toen we de imposante poort van het vroegere kasteel van de Graven van Holland, nu beter bekend als het Binnenhof, binnenstapten. In de binnenplaats stond een paar mensen te wachten voor de rondleiding. We moesten nog twintig minuten wachten voor de volgende. In de tussentijd bekeken we al een paar toonkamers, waar een aantal attributen van het vroegere gevangenhuis stond uitgestald. Zo keken we naar schandborden en martelwerktuigen en stonden we in de kamer waar de leden van het Hof van Holland zich terugtrokken om zich te beraden op het vonnis.

We verzamelden ons bij de binnenplaats waar Bob onze cipier ons meenam voor de rondgang door deze strafgevangenis. Bob maakte echt een toneelstuk van zijn rondleiding en zocht uit het publiek iemand die hem kon vergezellen als zijn dienstmeid. Daar liep ik vervolgens met de zware sleutelbos naast Bob. Ik maakte het cellencomplex open en met de groep stonden we in een kleine ruimte met stro waar vroeger zo’n twintig tot dertig gevangenen verbleven in afwachting op hun straf. Het licht werd uitgedaan door de beveiliger en we stonden met de groep in het donker. Pikkedonker was het in de cel. Elektriciteit was in die tijd nog niet en kaarsen werden niet gebruikt, omdat het stro makkelijk in de fik kon gaan. In de cel was één wc. Deze heette de secreet.

Ik sloot het cellencomplex weer af en we gingen naar een grotere cel met zelfs een bed. Hier sliepen de rijke gevangenen. We wandelden naar boven en kwamen in de kamer met martelwerktuigen. Gevangen werden om de meest gruwelijke manieren bestraft zo kregen ze de mokerslag, werden ze geradbraakt, stonden ze voor het blok of werden ze gebrandmerkt en vervolgens verbannen. Eén van de kleinere van onze groep werd het allemaal teveel en ging met zijn oma even naar buiten.

In de pijnkamer beneden kwam nog een aantal spreekwoorden zoals het vuur aan de schenen leggen en de duimschroeven aandraaien voorbij. Bij deze kamer zat onze rondleiding en mijn taak als dienstmeid erop en moest ik de sleutels bij Bob weer inleveren.

Wil je ook een keer het verhaal van misdaad en straf ontdekken? Kijk hier voor meer informatie voor het museum.

Volg me ook via Facebook, Twitter en Instagram