Startpunt/eindpunt: parkeerplaats Landgoed Ockenburgh Monsterseweg 2 Den Haag, horeca onderweg: Kasserie OCK en De Haagsche Beek, aantal kilometers: 10

Vroeg in de morgen vertrokken we met de auto naar de parkeerplaats Landgoed Ockenburgh. We konden gemakkelijk een parkeerplaats vinden. We wandelden de route “Rondje Ockenburgh” van het Zuid-Hollands Landschap. Het was een afwisselende route door het Landgoed Ockenburgh met de bloeiende rododendrons, door de kleurrijke duinbossen met paarsblauwe hyacinten en langs Kijkduin met de Zandmotor en het kunstwerk het Hemels Gewelf.

Fête de la nature

We staken de weg over en via een dicht bos kwamen we bij een stukje platteland in de stad. Tussen de bomen lag Pluk! Den Haag, een zorgboerderij en tuinderij. Achter het terrein lag het Heempark H.J. Bos. Bij de stadsboerderij hingen overal van vlaggen van het natuurevenement Fête de la nature. Dit is een gratis natuurfestival. Iedereen werd in dat weekend uitgenodigd om de natuur te beleven. Bij de zorgboerderij was een natuurpodium waar je naar dichters en songwriters kon luisteren.

We liepen op een smal pad omgeven door hoog gras en boterbloemen. Tussen de knotwilgen door zagen we de flats van de wijk Kraayenstein. We verlieten het natuurpad en wandelden even op een fietspad. Een vader met zijn dochtertje achterop stopte even om een boterbloem voor zijn kleine meid te plukken.

Madestein

Al snel struinden we het recreatiegebied Madestein in. We passeerden een groot grasveld dat volgens het bord een vlindertuin moest voorstellen. We zagen enkele koolwitjes vliegen, maar andere soorten konden we niet zo snel herkennen. We verlieten even het groen uit en ruilden het in voor grote villa’s aan een brede avenue. De villawijk Vroondaal is gebouwd op het voormalig kassenterrein. De naam Vroondaal is ontleend aan de vrije boeren die in de Middeleeuwen “Vronen” werden genoemd. We wandelden langs statige ruime woningen met grote toegangshekken. De wijk was ruim opgezet en door de brede paden en jonge beplanting voelde het afstandelijk aan.

We wandelden weer de groene zone in en kwamen bij cultuurhistorisch erfgoed, De Stenen Kamer. In het park lag de ruïne van een boerderij met stenen kamer. De overblijfselen van de oude boerderij zijn gerestaureerd door Braaksma & Roos Architecten. De plek bij De Stenen Kamer is heringericht met vlonders, zitbanken, waterpartijen en informatiepanelen voor bezoekers.

Parnassia

Vlakbij de ruïne lag het terrein van de ggz-instelling Parnassia. Tussen de bomen lagen de gebouwen van de inrichting. Ooit lag hier de buitenplaats en het landgoed Oud Rozenburg dat in 1895 aan het Geneeskundig Gesticht voor Krankzinnigen, een voorloper van de Parnassia Groep, werd verkocht. Er heerste een serene rust op het terrein. Hier en daar zagen we een cliënt wandelen over het lommerrijke areaal. Een aantal cliënten zat bij de vijver voor de H. Franciscuskerk.

Hyacintenbos

We verlieten de ingang van de instantie en staken de weg over. Bij het oude boswachtershuisje kwamen we bij het toegangshek van de Van Leydenhof, een gedeelte binnenduinbos. We slingerden over de smalle paden die waren ingesloten door varens. Tussen de varens stonden paarsblauwe wilde hyacinten met hun kleine krullerige bloemetjes. Dit betoverende stukje bos heette dan ook het Hyacintenbos. Veel wandelaars waren onder de indruk van dit feeërieke bos. We kwamen ook meer voetgangers dan normaal tegen. We liepen nog even langs het sprookjesachtige blauwe tapijt en net voor een bruggetje met op de achtergrond pontische rododendrons wandelden we richting de kust. Veel dagjesmensen waren ter voet of op de fiets. Bij dit punt was het even uitkijken met wielrenners.

Kijkduin

Via een wandel annex fietspad hadden we een weids uitzicht op de zee en op het kunstmatig aangelegde schiereiland, de Zandmotor. Hier en daar zagen we plukjes mensen op het strand. Een moeder was samen met haar zoontje een zandkasteel aan het bouwen en een aantal waagde een duik in de koude zee. We wandelden achter elkaar, omdat we constant op moesten letten voor de sportfietsers of de ouderen op een E-bike. Al snel verlieten we dit pad en kwamen in een woonwijk. Bij het restaurant de Haagsche Beek stond het vol met auto’s. Voordat we daar gingen lunchen wandelden we nog even de lange trap op richting de kunstmatig aanlegde creatie van Turell.

Hemels Gewelf van Turell 

Een betonnen passage bood ons doorgang tot het Hemels Gewelf zoals het kunstwerk heette. In het midden daarvan stond een grote natuurstenen bank. Het idee achter het uit 1997 daterende kunstwerk is dat wie achterover liggend op de bank omhoog kijkt, ervaart de hemel na verloop van tijd als een gewelf. Op de stenen bank liggen was geen optie, omdat het kunstwerk was bezaaid met afval van mensen die de creatie minder waardeerden.

We wandelden de trap naar beneden voor een lunch bij het restaurant. Bijna alle tafels in de serre waren bezet. De bediening was razend snel. Voor we het wisten stond een rijk bedekte boterham en een glas fris voor ons neus. Na dit voortreffelijke vlotte middagmaal moesten we helaas de steile trap weer omhoog.

Landgoed Ockenburgh

Het laatste deel van onze wandeling ging door het Landgoed Ockenburgh. Het statige witte landhuis uit 1851 stond in de steigers. Door de verbouwing van de villa is de Brasserie in het buitenverblijf tijdelijk niet in gebruik, maar is een tijdelijke eetgelegenheid gecreëerd, de Kasserie genaamd. Jong en oud genoot van het zonnige lenteweer in het park. Een vader en zoon schoten een bal over en een hond rende achter zijn balletje aan. Tot aan de auto wandelden we tussen bloeiende rododendrons in diverse tinten roze en paars.

Wandelroute 

We wandelden de route “Rondje Ockenburgh” van het Zuid-Hollands Landschap. Wil je deze afwisselende wandeling ook eens lopen? Kijk hier voor meer informatie en de routebeschrijving.

Volg me ook via Facebook, Twitter en Instagram