Midden in Voorburg ligt een oer Hollands landschap, een polderlandschap met koeien en schapen. Tussen de weilanden loopt een paadje met aan één zijde een rij met knotwilgen. Aan het eind van het pad is een wit ophaalbruggetje. Midden in de wei staat een houten paal met daarop een enorm ooievaarsnest. Op de achtergrond draaien de wieken van de poldermolen De Vlieger. De Stadsboerderij Essesteijn maakt samen met de molen onderdeel uit van dit Hollands polderlandschap. Naast een recreatieve functie heeft deze kinderboerderij sinds 2013 ook een zorgfunctie. Mensen met een (verstandelijke) beperking kunnen hier werken. Zo kunnen ze de boerderijdieren verzorgen of werken in de groente-of bloementuin.

Afgelopen woensdag liepen we tijdens een avondwandeling door dit oer Hollandse plaatje. Het was een zwoele voorjaarsavond. Aan de waterkant zaten een jongen en een meisje met een vishengel. We wandelden over het smalle paadje tussen de grasvelden door. In de weiland zagen we één van de zwarte zwanen. We gingen door het houten klaphek en de schelpjes van het schelpenpad knisperden onder onze schoenen. Boven de knotwilgen torende het ooievaarsnest. Op de nestplaats zat een langbeen. De gelukbrengers hadden dit voorjaar vijf kleintjes uitgebroed.

Aan de wieken van de molen hingen doeken in de kleuren van Mondriaan. De molenaar haalde de geblokte lappen stof van de wieken af. De poldermolen is ter ere van 100 jaar De Stijl tot in het najaar in de kleuren van Mondriaan gegoten. In samenwerking met het Gemeentemuseum Den Haag en Museum Swaensteyn is in deze authentieke molen uit 1621 een kleine expositie met creaties van Mondriaan te zien.

We wandelden verder en zagen aan de oever twee paren Canadese ganzen. Ze hadden een grote hoeveelheid gele bolletjes rond hen waggelen. Eén van de ouders dronk uit het slootje. De gans hield zijn snavel omhoog om het water via zijn lange zwarte nek naar binnen te laten glijden. Het kleine donsje naast haar probeerde zijn ouder te imiteren.

Volg me ook via Facebook, Twitter en Instagram