Als kind kwam ik al veel in aanraking met honden. Ik had allerlei hondenuitlaatadresjes in de straat. Met een klein grijs vuilnisbakkenras, Baddy genaamd, liep ik kleine blokjes om. Met de grote herder Bruno moest ik wat langer lopen. Soms was hij zo enthousiast dat hij mij bijna over de straat trok.
Tijdens onze wandelingen komen we regelmatig honden tegen. Gedurende een strandwandeling komen de huisdieren ons vaak voorbij rennen op weg naar een balletje dat hun baasje net heeft gegooid en in het bos komt het hondenbeest ineens uit een bosje rennen met een grote tak.
Wat vind je van honden tijdens het wandelen?
Op Facebook en op Twitter plaatste ik een berichtje met de volgende vraag aan mijn volgers: wat vind je van honden tijdens het wandelen? Aan de hand van de reacties die ik kreeg heb ik een aantal ervaringen met honden tijdens het wandelen op een rij gezet.
“Wij aaien ze en babbelen met de eigenaar”
Als Linda Roelfszema gaat wandelen, rennen honden vaak op haar af. Ze vindt het leuk en babbelt met de eigenaar van de hond.
Yen-li Busscher vindt de meeste honden grappige beestjes. Ze vindt het leuk om te zien hoe enthousiast ze zijn en vindt het plezierig om ze aan te halen.
Onder een wandeling in Amsterdam Oud West kwamen we een oude meneer tegen met vier honden met een lange zijde zachte vacht en opmerkelijk grote voeten. Ik vroeg aan de meneer of ik een foto van hem en zijn trouwe viervoeters mocht maken. Hij had een beter idee. Hij zei: “Wellicht is het leuk als ik een foto maak met jou en mijn Afghaanse windhonden”. Daar stond ik dan met vier lijnen met Kabulhonden daaraan in mijn hand. Ze waren overigens erg vriendelijk. De man was zeer trots op zijn beesten. Ze waren zelf beroemd en hadden met hun lange wapperende manen verschillende rollen gespeeld in tv-series en films.
Niet iedereen is zo enthousiast als ze honden tegenkomen onder het wandelen. Anne Fenna bijvoorbeeld. Zij vindt ze irritant. “Er zijn maar weinig die goed luisteren naar hun baas”, vindt ze. “Veel bazen bagatelliseren het gespring rond en tegen me”.
Nutwerk heeft vaak last van hondenpoep en blaffende loslopende honden. Hij vindt dat wandelroutes vaak hondenuitlaatplekken zijn.
“Ik wandel nooit zonder mijn honden”
Nancy van Bergen wandelt nooit zonder haar honden. Ze loopt veel met ze bij de Reewijkse plassen, Goudse hout en bij het Weegje bij Waddinxveen. Ze heeft wel het idee dat mensen zonder hond ze liever hond ontwijken.
Henk van Geerenstein neemt altijd zijn hond Pepper mee als hij gaat wandelen. “Dat gaat perfect zowel in Nederland als in het buitenland!”, zegt hij. Hij lijnt zijn huisdier continu aan en houdt hem ook kort.
Bij een wandeling bij Berg en Dal vond ik het wel fijn dat een baasje zijn hond aanlijnde. Het Gelderse landschap golfde en we moesten met een steile houten trap in het bos naar beneden. Een Engelsman met een enthousiaste loslopende Mechelse herder kwam via de andere kant van de heuvel aanlopen. Omdat ik al mijn concentratie nodig had om veilig de trap af te lopen, riep ik naar het baasje van de herder of hij hem kon aanlijnen. Hij deed dat gelukkig.
“Honden rennen vaak met me mee”
Belle heeft een ligfiets en dan rennen honden vaak met haar mee. “Soms zijn de honden zeer agressief en lopen ze het gevaar dat ik ze aanrijd” zegt ze. Ze vindt het ook niet fijn als ze met hun modderpoten tegen haar aanspringen.
Tijdens onze wandeling dit jaar in het Spaanse Aragon was ik niet zo gecharmeerd van de Spaanse boerderij honden. De meeste boerenbedrijven hadden meerdere honden, veelal niet aangelijnd. Doordat ik lichte vorm van hoogtevrees heb, ben ik altijd heel voorzichtig met afdalen. Heel aandachtig verschoof ik mijn voet van de ene rollende steen naar de andere. We passeerde een boerenhoeve, die was omringd met een stenen muur. Vanaf de heuvel kwamen blaffend vier uit de kluiten gewassen honden aanrennen. In blinde paniek stoof ik de berg af. De honden stopten gelukkig bij het muurtje. Ik had door mijn angstgevoel wel wat kunnen breken.
Vera Wandelt 