Op het internet kwam ik een interessant artikel tegen van blogger Mario. De man achter de blog Vakantase®en. Hij schreef in zijn blog over het boek “Thuisvakanties voor beginners” van de schrijver en columnist Jan Dijkgraaf.
Hij citeerde een aantal tips waarvan ik één tip “stap binnen bij je eigen VVV en vraag wat je in je eigen stad/regio echt zou moeten zijn. Zo leer je je eigen omgeving beter kennen” meteen die middag in de praktijk bracht.
Vanaf mijn huis pakte ik de rood witte HTM tram richting het Centraal station van de Hofstad. Ik hoorde het snerpende geluid van de tram op de tramrails. Ik keek naar buiten en zag streepjes op de smoezelige ruiten die transformeerden in dikke regendruppels. Het was zo’n dag voor een museumbezoek. In de wagon zat een gemêleerd publiek: een oudere vrouw met een boodschappenkarretje, die vast bleef zitten tot aan de Haagse markt en een Amerikaans stel dat een bezoek gingen brengen aan het Binnenhof. Het rijtuig voer onder het glazen dak van het heropende spoorwegstation van de Residentie.
De tram stroomde leeg en via de roltrappen kwam ik in de centrale hal van het station. Deze aanlegplaats van de trein stamt uit 1975. De afgelopen jaren is dit treinstation getransformeerd tot een heus Wereldstation. Ik keek naar boven naar de opvallende dakconstructie van glas en staal. Een witte tram zoefde als een ruimteschip door het nieuwe Centraal.
Tussen de bouwafscheidingen van het project Wijnhavenkwartier, waar de oude ministeries van Justitie en Veiligheid en Binnenlandse Zaken een metamorfose ondergaan, liep ik richting de stad.
Den Haag is echt een museumstad. Inmiddels heb ik veel musea zoals het Gemeentemuseum, het Mauritshuis en de Gevangenpoort bezocht. Een kunstkabinet die niet bekend in mijn oren klonk, maar zeker de moeite waard was, was het Museum Bredius. In een 18e -eeuws onderdak aan de Lange Vijverberg is de privécollectie van de kunstbeschermer en kunstschrijver Abraham Bredius ondergebracht. Wat is het niet mooier dat zijn verzameling, uiteenlopend van Rembrandt tot Jan Steen, te huisvesten tegenover het Mauritshuis waar hij ooit directeur van was. Ooit wilde hij pianist worden, maar toen dat buiten handbereik bleek te liggen stortte hij zich na een kunstreis in Europa op het verzamelen van het kunst en het schrijven over kunst.
Het regende behoorlijk toen ik langs de Hofvijver naar dit voor mij onbekende museum liep. Enkele fietsers schuilden onder de grote rode paardenkastanje. Voetgangers staken hun plu’s op.
Er was één bezoeker voor me, maar snel liep ik met een audiofoon in de stijlkamers langs de meesters uit de Gouden Eeuw. De schilderijen waren verdeeld over verschillende kamers over drie verdiepingen. In één van de gangen hingen schetsen van Rembrandt, Van Ruisdael en Rubens. Ook de muren bij de trappenhuis waren van kunstwerken voorzien.
Het was inmiddels opgehouden met regen en de zon maakte een glinstering in het water van de Hofvijver. Dichtbij het Bredius lag één van mijn favoriete musea: het Haags Historisch Museum. Waar ooit de schutters van het Sint Sebastiaangilde samenkwamen, is nu dit museum over de geschiedenis en de ontwikkeling van de Hofstad gevestigd. Naast de permanente tentoonstelling met stadsgezichten en de tong en vinger van de Gebroeders de Witt zijn er regelmatig wisselende exposities over onderwerpen die aan de stad Den Haag zijn gelinkt.
Onderhand kan ik de permanente collectie wel dromen en richtte ik me bij dit bezoek aan de etalage van 350 jaar Joodse geschiedenis in Den Haag. De tentoonstelling bespiegelde niet alleen de vreselijke gebeurtenissen tijdens de Tweede Wereldoorlog, maar ging het ook in op de thema’s zoals godsdienst, het maatschappelijk leven en de werkkring. Allang is Den Haag, na Amsterdam, de tweede belangrijkste vestigingsplaats voor joden. Tijdens een aantal wandelingen, die ik in Den Haag maakte, bezocht ik al een aantal joodse plekken zoals de oude synagoge in de Wagenstraat en het Ostadebuurtje in de Schilderswijk. Het Joods verleden van Scheveningen kende ik echter niet en ik vond het interessant om over te lezen.
Via het Binnenhof liep ik het drukke centrum in. De regering had zijn zetel voor een paar weken verlaten en had plaatsgemaakt voor dagjesmensen en een ijscotent.
Het was een af en aanrijden van trams en bus aan het Spui. Zigzaggend tussen de fietsers en passerende trams kwam ik bij mijn laatste stop van deze thuisvakantie. In de hal van het stadhuis, tussen de burgers die voor hun paspoort of rijbewijs komen, heeft de gemeente wisselende exposities. Op dit moment kan je in het Atrium van het IJspaleis de fototentoonstelling van de prijswinnaars van de Zilveren camera bewonderen en een Variété-expositie over gebouwen waarin circus-en variétévoorstellingen werden en worden vertoond. Deze laatste collectie was zeer informatief. Het was leuk om aan de hand van foto’s en affiches plekken te bekijken waar voorheen entertainment plaatsvond.
Thuisvakantie een goed idee, ja of nee?
Alhoewel ik de tip niet letterlijk heb opgevolgd, door naar de VVV te gaan, heb ik mijn eigen omgeving zeer zeker beter leren kennen. Waar ik anders naar een nieuwe tentoonstelling van het Gemeentemuseum was gegaan, heb ik nu een verrassend nieuw museum bezocht. Daarnaast zal ik wat sneller naar het Atrium gaan om daar een kersverse expositie te bekijken. Dank je wel Jan Dijkgraaf dit advies hou ik erin!
Thuisvakantie in Den Haag deel 2
Een jaar later deed ik de Thuisvakantie nog eens dunnetjes over en ging ontbijten bij Bagels en Beans en ging onder begeleiding van een gids door de Gevangenpoort. Lees hier mijn blog.
Leuk stuk! Het is altijd een goed idee om eens in eigen stad op ontdekkingsreis te gaan.
LikeLike
Dag Nick,
Bedankt voor het compliment. Ik was ook erg enthousiast over het thuisvakantie idee. Dat smaakt naar meer.
LikeLike
Grappig, afgelopen juli zijn mijn man en ik ook naar Den-Haag geweest. (Er staat een blog online). We waren erg enthousiast, tijd te kort in 1 weekend. nu stuit ik op je blog! Het leest leuk, en is informatief.
LikeLike