Het ratelend geluid van mijn dossierkoffer over de bakstenen van de uitgestrekte parkeerplaats van het Gasuniegebouw. Eens was het mijn werkplek toen ik nog bij één van de Big Four kantoren werkte. Sjouwend met een laptoptas ging ik door de tourniquet van het hoofdkantoor van de gasmaatschappij. Twee verdiepingen waren onderverhuurd aan het accountantskantoor. Zwoegend in de administratie van allerlei bedrijven zat ik soms muisstil, zodat het automatische licht ter energiebesparing uitging.

Jarenlang was dit gebouw mijn werkplek, maar nooit had ik stilgestaan bij de bouwachtergronden en de architectuur. Tien jaar na dato kreeg ik de kans om met andere ogen naar mijn oude werkplaats te kijken.

De vader van een vriend van mij, die menig werkuur in dit bouwwerk heeft besteed, gaf ons een rondleiding door dit architectonische gebouw. Om half elf gingen we met acht geïnteresseerden door het monument.

Facts en figures

22 april 1994 was een heugelijke dag in de Groningse hoofdstad. De hoofdvestiging van de Gasunie werd geopend door voormalig koningin Beatrix. Met een inhoud van 195.000 kubieke meter, een lengte van 130 meter en een netto vloeroppervlakte van 30.000 vierkante meter is dit een eyecatcher in het Groningse land. Als het gebouw 120 meter hoog zou zijn dan zou het onder de categorie wolkenkrabber behoren, maar met zijn 87 meter is het toch hele grote jongen in het platte pannenkoeklandschap van Groningen.

Het Architectenbureau Alberts en Van Huur B.V. uit Amsterdam liet zich inspireren door het Minerale Rijk van Monument Valley in de Verenigde Staten. Volgens de filosofie van een derde huid biedt het gebouw de derde protectielaag tegen het ijzen van de buitenwacht.

Het bouwwerk bestaat uit 1,5 miljoen bakstenen in 81 verschillende afmetingen in de kleuren geel, rood en paars. Er zijn 1 miljoen arbeidsuren ingestoken en na berekening van de materiaalkosten en de arbeidskosten kostte dit pand 140 miljoen gulden.

Het complex heeft 1350 werkplekken en beschikt over 850 autoparkeerplaatsen. Deze stallen voor de limousines van het kantoorpersoneel worden afgescheiden door middel van water- en moeraspartijen. Het groen is aangelegd door de landschapsarchitect Jörn Copijn. Hij was verantwoordelijk voor zowel de groenvoorziening van binnen als buiten het perceel.

Het pand bevindt zich enerzijds in het groene Stadspark en anderzijds ligt het aan de rand van een groot verkeersplein.

Kunstwerken

De constructie is van de binnenkant een kunstwerk op zich. Als je de centrale hal binnenkomt ademt het een oase van rust uit. Als je naar boven kijkt zie je vrij hangende trappen in verschillende pastelkleuren die rond een stemvork omhoog gaan. De Gasunie heeft continu een schilder in dienst die de pracht en praal aan kleuren bijwerkt.

Naast dat het complex een creatie is, bezit de N.V. een bijzondere kunstcollectie van 1750 werken. Opmerkelijke werken zijn de “Man met de paraplu” in de vijver voor de entree van het gebouw en de “Kofferman” in de centrale hal. Beide sculpturen zijn van de kunstenaar Ronald Tolman.

Kijk ik nu met andere ogen naar mijn gewezen werkplek? 

Met de lift sjeesden we naar de 16^de verdieping van het gebouw, waar we in de Groningerzaal een fenomenaal uitzicht hadden op Groningen-Stad. Om half één sloten we de dag nog af met een staatsieportret bij de trap. En stelde ik mijzelf de vraag: “Kijk ik nu met andere ogen naar mijn gewezen werkplek?”

Volg me ook via Facebook, Twitter en Instagram