Op de wandel en fietsbeurs kwamen we in aanraking met de organisatie van Wandelen in Zuid-Frankrijk . Zes bed en breakfasthouders organiseren samen wandelvakanties in het gebied Tarn-de-Garonne. Je wandelt van B&B naar B&B.

We vlogen naar Toulouse. Eén van de B&B houders, stond ons al op te wachten op het vliegveld. We hadden met z’n tweeën echt heel weinig bagage bij ons, zodat we daar niet meer op hoefden te wachten. Het was een ander en half uur rijden naar onze plaats van bestemming, Les Quatre Toits.

Om half één zaten we in het zonnetje op het terras met onze eerste glas wijn met stokbrood en Franse kaas. Ze lieten onze kamer even zien. Het was een koele kamer met daaraan grenzend een master badkamer met regendouche en bad. Na onze korte broek aan gedaan te hebben, zaten we nog even op ons eigen terrasje te genieten van het vergezichten van het Franse landschap.

’s Middags hadden we genoeg gezeten en we maakten nog een rondwandeling in de omgeving. Door een kleine stijging in het parcours was het al aardig zweten. Het was voor ons nog even acclimatiseren in zo’n 25 graden.

Wandeldag Les Quatre Toits naar Lion d’Or

Rond 9 uur zaten we aan het ontbijt in de serre. Ze hadden verse croissants gehaald bij de bakker even verderop. Na een eitje, croissant en stokbrood met Franse kaas was het tijd om te vertrekken. Om 10.00 bedankten we John en Anne voor dit prachtige verblijf en vertrokken we met een goed gevuld lunchpakket naar de volgende B&B, de Lion d’Or in Saint Antoni de Noble Val.

We liepen de wandeling aan de hand van een gedetailleerde routekaart en een beschrijving. Hier en daar hingen houten bordjes met WZF (Wandelen in Zuid Frankrijk). We konden de beschrijvingen goed volgen. We maakten even een uitstapje, op aanraden van de routemakers, naar een oude wasplaats. Even verderop kwamen we in een dorp met een oud middeleeuws kerkje. Het was een druk af en aanrijden van auto’s bij de parkeerplaats voor het kerkje. Later bleek het een georganiseerde wandeltocht te zijn. We aten ons eerste deel, quiche, van de lunch op en bezochten het begraafplaatsje naast het kerkje.

Na de rust liepen we door kleine bosjes en tussen omgevallen met mos beklede muurtjes. Het pad begon fors te stijgen en aan het eind van het pad werd de stijging enorm beloond met een uitzicht over de vallei van de rivier de Aveyron. Aan de rand van het pad zaten nog een groep Fransen van het prachtige uitzicht te genieten.

Even verderop aten we met uitzicht op de vallei ons tweede deel van de lunch, een zelfgemaakte eiersalade met stokbrood, op. Na de stop gingen we de daling inzetten naar het schilderachtige plaatsje Saint Antoni de Noble Val. Dat was zeker geen straf. Het ene uitzicht over de vallei was nog mooier dan het andere.

We werden even van de wijs gebracht door een bordje van WZF, maar volgden het pad toch naar beneden. Nog één heuvel te gaan en daar hadden we een waanzinnig uitzicht op St. Antoni. Het laatste stuk naar het dorpje was het nog even klimmen en klauteren. Uiteindelijk kwamen we door middel van een ladder en een steil pad met een touw erlangs naar beneden.

The Hundred-Foot Journey

Op het marktplein, dichtbij de markthal van deze oude stad, streken we neer voor een koud glas cola. St Antoni had veel pittoreske en kronkelende steegjes. In de kleine straatjes huisden kunstenaars-en kunstambachtswinkeltjes. Auberge Le Lion D’Or was onze volgende slaaplocatie. Jan en Bo hebben de herberg van voor 1796 omgebouwd tot een B&B met vier kamers.

Helaas is de prachtige B&B Auberge Le Lion D’Or niet meer van Jan en Bo, maar is het overgenomen door nieuwe eigenaren. Kijk hier voor meer informatie.

Het stadje en ook de B&B waren de filmlocatie van de Amerikaanse feelgood movie The Hundred-Foot Journey met Helen Mirren in de hoofdrol. Er zijn opnames gemaakt in de oude keuken, maar die is inmiddels eruit gesloopt. Het enige element dat nog in de film terugkomt is de eettafel.

Op zondag bezochten we de beroemde markt met tal van kraampjes met streekproducten. Van heinde en ver kwamen mensen voor deze regionale markt.

’s Avonds aten we bij een voortreffelijk restaurant Auberge des Sens waar we diverse Franse lekkernijen kregen voorgeschoteld.

Wandelen in het “Toscane van Frankrijk” 

Wil je ook Wandelen in Zuid-Frankrijk in het gebied Tarn-et-Garonne, ook wel het “Toscane van Frankrijk” genoemd? Kijk hier voor meer informatie over het wandelarrangement.

Volg me ook via Facebook, Twitter en Instagram