Begin juni, met een graad of 22, een wolkje en een waterig zonnetje, ga ik op pad met een 19 kilometer lange wandeling die start en eindigt in het Twentse stadje Delden. De wandeling komt uit de wandelgids “Twaalf Twentse Tochten” van routemaakster Truus Wijnen. Voordat ik aan de wandeling begin, bezoek ik de streekmarkt bij de kerk van Delden.
Op het veld rondom de kerk staan kraampjes met kaas van Landgoed Twickel, biologische groenten en Twentse droge worst. Een mevrouw vlecht manden en een imker verkoopt zijn eigen bijenhoning. Het is een allerschattigst tafereel.
Russische Kozakkeneiken en de Sint Annahoeve
Ik verlaat het pittoreske centrum en wandel vanaf het station richting het Twentekanaal. Ik passeer een monumentale boerderij met Russische Kozakkeneiken.
Deze eiken zijn bekend als de Kozakkeneiken, omdat tijdens de Napoleontische bezetting hier Kozakken zouden hebben gerust of geschuild. Een Kozak zou zich zelfs hebben verborgen in de holle stam van de monumentale boom. Vroeger stond op deze plek een klooster, vandaar dat de naam Sint Anna nog wordt gebruikt.
Langs het Twentekanaal en Schutssluis Delden-Wiene
Ik kom bij een grote boogbrug over het Twentekanaal. Via een smal paadje omhoog bereik ik de brug en steek ik deze over. Ik volg het pad langs het kanaal en probeer over het uitgesleten paadje tussen het hoge gras te lopen. Het pad is net te smal. Langs de waterkant staan grote margrieten, wat een fleurige aanblik biedt.
In de verte zie ik de grote witte schutsluis Delden-Wiene, een markant gebouw. Vanwege werkzaamheden kan ik de grote sluis alleen van een afstandje bekijken; deze is omheind met bouwhekken.
Langs de Hagmolenbeek
De wandeling gaat verder door Landgoed Twickel, waar ik een kakofonie aan vogelgeluiden hoor: het gekwetter van koolmeesjes, het gezang van een winterkoninkje en de melodie van een roodborstje. De wandeling komt twee keer door Bentelo, maar ik besluit het centrum voor de terugweg te bewaren.
Mijn route gaat verder langs de Hagmolenbeek. Aan de overkant van de beek zie ik wijnranken en twee paarden in de weide. Het is een idyllische plek langs het snel stromende water. Aan de schuimkoppen op het water zie ik dat ik een stuw nader. Een lange tijd loop ik langs de beek en zie ik een meerkoetenpaar met twee jonkies. De kleintjes hebben nog een rood kopje, maar zijn al wel even uit het ei. Het is een koddig gezicht.
Ook hier zie ik volop margrieten en weidebeekjuffers met een blauw lijfje en donkerblauwe vleugels die van bloem naar bloem gaan. Het wemelt hier van deze libellen. Aan de overkant zie ik een groep scouts met schepnetjes.
Het wandelpad komt uit bij een wijnveld, waar een lange tafel met stoelen staat. Waarschijnlijk vinden hier wijnproeverijen plaats.
Heidegebied bij Landgoed Twickel
Mijn wandeling gaat verder door een heidegebied bij Landgoed Twickel. Door de vele regen lijkt het meer een moeras dan heide.
Ik kom in Bentelo en wandel door een woonwijk. Ik kom langs een ren waar een pauw trots zijn veren toont. Het vrouwtje heeft meer oog voor mij en komt me begroeten bij het hek. Dat weerhoudt het mannetje er niet van om nog protserig met zijn veren te wapperen. Het is een grappig gezicht.
Ik kom bij restaurant Spoolder, waar ik neerstrijk voor een patat met stoofvlees en een Rivella. Het is rustig in het restaurant. Buiten mij is er nog een grote groep voor de lunch.
Wandelen met de hond van Kwekerij Visschedijk
Ik vervolg mijn route en wandel over een pad tussen landerijen. Ik neem een klein kerkpad tussen de velden. Op mijn pad ligt een aangevreten haas, wat een treurig aanzicht is. Ik volg een tijd dit pad dat uitkomt bij een woonboerderij. In het veld zie ik een fleurig puttertje dat vliegt van distel naar distel.
Mijn wandeling gaat nogmaals door Landgoed Twickel. Een man op een fiets met een zwart-witte hond passeert mij. Met een bruggetje ga ik over de Hagmolenbeek en hier kruis ik mijn eerdere route.
Ik vervolg mijn pad door de landerijen. Bij een lange laan met beuken kom ik uit bij Kwekerij Visschedijk. Een man met een bruin-witte hond loopt mij tegemoet. De hond kwispelt en snuffelt even. Mijn route gaat over het erf en verder tussen de bomen. De hond wandelt voor mij uit en blijft voor me lopen.
Na een tijdje loopt ze nog steeds voor mij uit en voor een drukke weg besluit ik toch maar even de kwekerij te bellen om aan te geven dat de vrolijke viervoeter een wandeltocht met mij maakt.
Haar baasje komt haar met de auto halen; het is niet de eerste keer dat ze meewandelt voor een ommetje. Ik kom weer bij de boogbrug, ga via een smal paadje van het talud af en kom weer bij Delden.
Wandelroute
Wil je ook door het Twentse landschap wandelen, dan is deze route zeker een aanrader! Kijk hieronder voor de wandelroute en de wandelgids.
Volg me ook via
Vera Wandelt 