Wandelen door de eeuwen heen: Romeinse veldtocht van Berg en Dal naar Nijmegen

Startpunt: bushalte Hamerlaan, Berg en Dal, eindpunt: station Nijmegen, aantal kilometers: 13, horeca onderweg: diverse gelegenheden Nijmegen

In de derde week van juli is Nijmegen overspoeld door feestgangers en wandelaars. Ik bezoek Nijmegen op een rustiger moment. Ik loop een Romeinse veldtocht uit de gelijknamige bundel “Romeinse veldtochten” van Marycke Janne Naber en Ester Smit. De lijnwandeling van Berg en Dal naar Nijmegen loopt langs een Romeins aquaduct en over legerplaatsen. Tijdens de wandeling bezoek ik twee musea: het Afrikamuseum en het Museumpark Orientalis (Heilig Land Stichting). Ik eindig de route in Noviomagus, Nijmegen.

Romeins Aquaduct

Het is één van de warme zomerweken in september. Met stadsbus 8 vertrek ik vanaf station Nijmegen naar de start van mijn Romeinse veldtocht.

Ik wandel een woonwijk van Berg en Dal in en volg een groot deel van de paaltjes van de Aquaduct route die sinds april 2013 is geopend. Het volgt het vermoedelijke traject van de Romeinse waterleiding naar het legerkamp. Onderweg kom je diverse informatiepanelen en locaties met QR-codes.

Romeinse Aquaduct route

Ik verlaat het woonerf en middels een bospad kom ik uit bij een uitkijkpunt boven een dal. Ik ga terug in de tijd ongeveer 69-70 naar Christus waar Romeinse soldaten hun legerkampen hadden opgezet op de Hunnerberg. Voor de toevoer van drinkwater en riolering voor de krijgsmannen en hun rijpaarden werd een waterleiding gecreëerd.

Afrikamuseum

Tussen de bossen van Berg en Dal ligt het binnen en buitenmuseum over Afrika. Het is vroeg in de morgen en ik heb voldoende tijd voor een bezoek aan dit wereldmuseum. Op dit vroege tijdstip zijn er maar weinig bezoekers en dit biedt de mogelijkheid om alles goed te bezichtigen.

Het binnenmuseum heeft zowel vaste collecties als tijdelijke tentoonstellingen. Tijdens mijn bezoek is er een tijdelijke expositie over Mythische dieren. Dat dieren een rol in ons leven spelen is van alle tijden. De oude Egyptenaren vonden dieren belangrijk in hun leven. Hun hiërogliefenschrift bestond voor een groot deel uit beesten, maar ze vereerden dieren ook alsof ze een god waren zoals de sterke leeuw als de oorlogsgod en de baviaan als de god van de wijsheid. In West-Afrika en Caraïben neemt Anansi, een mythische spin, een belangrijke plaats in bij de volksverhalen.

Het Afrikamuseum besteedt veel aandacht aan het etaleren van haar museumschatten. Voorwerpen uit Sudan, Tanzania zijn met veel liefde in de spotlights gezet. Daarnaast geeft het museum veel informatie aan de hand van foto’s en voorwerpen over de betekenis van godsdienst in de Afrikaanse gemeenschap. Ze gaan in op de levenscyclus, onheilsbestrijding en genezing.

Het buitenmuseum staat mooi in het zonnetje met het nazomerweer. Verschillende dorpen uit Afrika zijn in het buitenverblijf van het museum gereconstrueerd. Ik wandel tussen de lichtgele ronde Kusasi huizen met rieten daken uit het noordoosten van Ghana. Tussen de hutten grazen dwerggeitjes en hangen kledingstukken te drogen.

Op het Dogon-woonerf uit Mali loop ik in de dichte bebouwing van vierkante torentjes. Ik zigzag door de kleine steegjes. Tussen de bossen ligt het kampement van hutten van grote bladeren van de Baka-pygmeeën uit Kameroen. Ik loop net het museum uit en er komen drie touringcardubbeldekkers aanrijden. Het is gedaan met de rust.

Museumpark Orientalis

Ik vervolg de route weer in het bos. Ik golf in het landschap de heuvels op en de heuvels af. Ik merk  eigenlijk maar weinig van het warme weer. Ik heb genoeg beschutting van de hoge loofbomen. Stapje voor stapje loop ik de trap af. In de verte zie ik een man met een grote herdershond. Ik moet me concentreren op de steile trap naar beneden en roep of hij de hond kan aanlijnen en dat doet hij gelukkig. In dit gebied liep in de tijd van de Romeinen vermoedelijk een spreng voor extra watertoevoer.

Uiteindelijk kom ik bij een kruising en vanaf daar maak een uitstapje naar het oudste openluchtmuseum van Nederland: Museumpark Orientalis Heilig Land Stichting. In 1911 richtten de architect Jan Stuyt, de kunstenaar Piet Gerrits en de priester Arnold Suys de Heilig Land Stichting op. Zij waren op bedevaart gegaan in het Heilig Land. Ze waren onder de indruk daarvan en wilden mensen in Nederland dezelfde ervaring bieden die zij hadden tijdens hun bedevaartreis.

Cenakelkerk

Via een smal paadje door het groen kom ik bij een open plek waar de Cenakelkerk ligt. Deze kerk is gebouwd tussen 1913 en 1915 als parochie- en bedevaartkerk. De kerk vormt sinds dit jaar met een aantal andere kerken het grootste museum van Nederland. Ik wandel richting het Museum Orientalis dat op een prachtige locatie in de bossen ligt.

Bij de ingang hoor ik een hevig geblaat van een aantal schapen dat bij Liburna een Romeins patrouilleschip ligt. Het museum bestaat uit een binnen museum met een permanente expositie en wisselende tijdelijke tentoonstellingen en uit een buitenmuseum.

Ik maak de aangegeven route door het buitenmuseum en ontdek de begintijd van het Jodendom bij Beth Juda en de Islam bij het Arabisch vissersdorp Omani. Je kan verse muntthee drinken op het Dorpsplein in Omani of een bezoek brengen aan de Museummoskee.

Bij Jeruzalem zijn huizen nagebootst uit de Egyptische, Griekse en Romeinse Oudheden. In de Romeinse Herberg drink ik een frisje. Ik wandel weer richting de uitgang over het Vredespad. Ik ben zeer enthousiast over dit met veel zorg nagemaakte Heilig Land. Het museum biedt ook veel informatie over de in de Bijbel beschreven plaatsen en gebeurtenissen. Vanwege de beperkte tijd heb ik alleen het buitenmuseum bezocht.

Nijmegen

Ik wandel hetzelfde smalle pad weer terug om weer op de route te komen. Ik loop verder richting Nijmegen en kom diverse informatiepanelen over vroegere Romeinse plekken tegen. Bij Jenaplanschool de Sterredans staat nog een Romeinse pilaar. Ooit stonden hier luxe woningen met binnenplaats voor de officieren van het Tiende Legioen. Ik kom steeds dichter bij Havana aan de Waal. Bij een mozaïekbank strijk ik even neer en heb een prachtig uitzicht over de Ooijpolder en in de verte zie ik de Waalbrug die ik veelvuldig ben overgegaan tijdens de Nijmeegse Vierdaagse.

Ik wandel langs het standbeeld van Petrus Canisius, een 16e-eeuwse Nijmeegse theoloog, naar de opening van de vestingmuur van Nijmegen. Bij het Valkhof bevond zich de stad van de Bataven. Nu zitten er vele jongeren met hun smartphone opzoek naar Pokémon Go. Inmiddels is het Museum Het Valkhof  al gesloten. In het museum zijn veel opgravingen van Romeinse schatten te vinden.

Ik ga een hapje eten bij één van de restaurants aan de Waalkade. Nadat ik een goede bodem heb gelegd wandel ik het laatste deel van de route die door het oude centrum van Nijmegen gaat. Ik loop door het Kronenburgerpark waar het nog druk is. Jong en oud zitten in het gras op een kleedje. De één leest een boek en de ander is opzoek naar een Pokémon. Water spuit uit de vijver en aan de kant zwemmen twee zwarte zwanen, die een huisje hebben op het eiland van het park.

Wandelroute 

Wil je ook wandelen in de voetsporen van de Romeinen? Kijk hier voor de gids Romeinse veldtochten en hier voor de wandelroute van Berg en Dal naar Nijmegen.

Daarnaast kun je ook een onderdeel van de langeafstandswandeling het Romeinse Limespad lopen. Etappe 17 bij Berg en Dal is de laatste etappe van deze wandeling. Kijk hier voor meer informatie. 

Volg me ook via 

3 reacties

  1. Corine's avatar Corine schreef:

    Klinkt als een heerlijke dagtocht ! Ga ik onthouden voor deze zomer! Groeten, Corine (Groeneschoenen)

    Geliked door 1 persoon

    1. verawandelt's avatar verawandelt schreef:

      Dag Corine, leuk dat ik je heb kunnen inspireren met deze wandeling. Een prachtige omgeving bij Nijmegen. Groeten Vera

      Like

Reacties zijn gesloten.