Tijdens mijn vakantie in Parijs volg ik uit de Time to Momo-gids een wandeling van 12 kilometer. Deze wandeling heet ‘L’Île de la Cité, Quartier Latin & Saint-Germain-des-Prés’. Het is een route vol beroemde bezienswaardigheden. De route omvat de Notre-Dame en de Pont Neuf. Daarnaast zijn er ook verborgen pleintjes, oude straatjes en veel groene parken.
Mijn hotel ligt in het Quartier Latin, dus ik heb een kleine aanlooproute naar de Pont Neuf. Ik neem de trappen naar beneden om direct langs de Seine te lopen. De stad is net wakker, het is nog fris en mijn wandelschoenen tikken op de kinderkopjes. Ik word ingehaald door hardlopers, onder wie een brandweerman die bijna blootsvoets zijn hardloopronde maakt. Onder een brug staat een tentje van een dakloze, een beeld dat je, hoe triest ook, vaak ziet in Parijs.
Pont Neuf en Place Dauphine
Mijn wandeling begint officieel bij de Pont Neuf, de oudste brug van Parijs. Vanaf hier heb ik een prachtig uitzicht over de Seine. Ik maak een klein uitstapje naar Place Dauphine, een charmant driehoekig pleintje waar de eerste cafés al open zijn. Op de terrassen zitten mensen met hun espresso of een petit déjeuner (koffie met croissant). De bomen op het plein kleuren al een beetje herfstig, waarschijnlijk door de droge zomermaanden.
Langs de oudste klok van Parijs
Ik wandel verder richting de Église Saint-Michel en passeer de oudste openbare klok van Parijs. Deze klok uit 1371, ontworpen door Henri de Vic in opdracht van koning Karel V, hangt aan de Conciergerie. Voor het eerst konden Parijzenaren hiermee de tijd van de koning volgen, in plaats van alleen kerkklokken.
“Voor het eerst konden Parijzenaars de tijd volgen van de koning in plaats van de kerkklokken.”
De vernieuwde Notre-Dame
Niet veel later kom ik aan bij een van de grootste bezienswaardigheden van Parijs: de Notre-Dame. De beroemde kathedraal, zwaar getroffen door de brand van 2019, is sinds 7 december 2024 weer open voor publiek. Tijdens mijn vakantie ben ik al een avondopenstelling binnen geweest. Ik vind het indrukwekkend hoe mooi het interieur is hersteld. Binnen is het licht. De glas-in-loodramen schitteren. De akoestiek zorgt ervoor dat het gezang tijdens de mis prachtig door de kathedraal klinkt.
Op het plein voor de kathedraal staat al vroeg in de ochtend een lange rij toeristen. Het doet me even denken aan de wachtrijen bij de Efteling.
Institut du Monde Arabe
Via de brug steek ik de Seine over en wandel naar het Institut du Monde Arabe. De gevel is bijzonder: hij beweegt mee met de zon dankzij 240 kleine openingen die vanzelf open en dicht gaan. Dit slimme systeem is geïnspireerd op traditionele Arabische ramen en zorgt voor zowel licht als koelte. Sinds 1987 kunnen bezoekers hier de Arabische cultuur ontdekken.
Ondanks dat Parijs nooit echt stil is, merk ik dat het weekend is. Op de grote pleinen en bij de beroemde attracties staan groepjes toeristen, maar daarbuiten zijn veel straten bijna uitgestorven. Veel winkels openen pas rond de middag. Ik loop over de brede boulevards van Haussmann, langs indrukwekkende witte panden. Het maakt me klein tussen al die imposante gebouwen.
Arènes de Lutèce
Plots kom ik uit op een plein dat meer blijkt dan zomaar een plein. Het is de Arènes de Lutèce, een eeuwenoude arena uit de 1e eeuw na Christus. Hier konden ooit 17.000 mensen gladiatorengevechten en theatervoorstellingen bekijken. Na de plundering van Lutetia in 280 raakte de arena in verval en verdween ze zelfs onder de grond. Pas in de 19e eeuw werd ze herontdekt en dankzij Victor Hugo gered van de sloop. Vandaag zie je nog delen van het podium, kooien en de tribunes.
“Bij de Arènes de Lutèce hoor ik de gesprekken van picknickende mensen alsof ze vlak naast me zitten.”
Ik ga even zitten aan de zijkant, met achter mij een kleine wijngaard. Door de vorm van de arena hoor ik gesprekken van mensen die aan de overkant picknicken. Het klinkt alsof ze vlak naast me zitten. Het is warm in de zon, dus ik drink wat water en wandel weer verder.
Jardin des Plantes
Mijn volgende stop is de Jardin des Plantes, een enorme botanische tuin met thematuinen, een dierentuin en het natuurhistorisch museum. Ik dwaal door de rotstuin met alpine plantjes, langs reusachtige bomen en door een Japanse tuin vol schaduwplanten. In een hoek zit een man met lang grijs haar in kleermakerszit. Zijn ogen zijn gesloten. Het lijkt alsof hij helemaal één is met de plek.
Via een onderdoorgang kom ik aan de andere kant van de tuin. Daar staan educatieve tuinen en een grote serre met tropische planten. Langs de bloembedden zie ik oranje en dieprode begonia’s, amarant in allerlei tinten rood en canna’s met bont blad.
Er groeien ook bijzondere pompoenen en kalebassen, zoals de flespompoen en muskietpompoen. In de lente moet dit een kleurrijk spektakel zijn met tulpen en kersenbloesem. Nu domineren de zomerbloeiers de tuin.
Aan de rand van de tuin staat het imposante gebouw van het Muséum National d’Histoire Naturelle, het Franse ‘Naturalis’. Daar tegenover ligt de Grande Mosquée de Paris. De moskee werd gebouwd tussen 1922 en 1926. Het was ter ere van de moslimsoldaten die sneuvelden in de Eerste Wereldoorlog.
Grande Mosquée de Paris
Ik breng een bezoek aan deze wonderschone moskee in Spaans-Moorse stijl, compleet met een 33 meter hoge minaret. Binnen liggen mozaïekvloeren, azuurblauwe patio’s en fonteinen tussen mediterrane planten. Ondanks dat toeristen deze plek ook al hebben ontdekt, hangt er nog een serene rust.
“Al hebben toeristen deze plek gevonden, in de tuin heerst een serene stilte.”
Je kunt hier niet alleen de gebedsruimte en de tuin bekijken. Je kunt ook genieten van een hammam. Of je kiest voor verse muntthee in de theesalon. Bij één van de fonteinen zie ik een duif die het water gebruikt als een eigen mini-hammam. Ze blijft stokstijf zitten terwijl ik een foto probeer te maken.
Panthéon en lunch in Quartier Latin
Ik wandel door het Quartier Latin. Ik passeer het imposante Panthéon. Dit gebouw was ooit een kerk. Het is nu een mausoleum voor de grote namen van Frankrijk. Hier liggen onder andere Voltaire, Rousseau, Marie en Pierre Curie, Simone Veil en Joséphine Baker begraven. Daarna loop ik verder het Quartier Latin in.
Het is lunchtijd en de cafés en restaurants zitten vol. Ondanks dat ik in Frankrijk ben, kies ik voor mijn favoriet: een pizza quattro formaggi bij restaurant Pépita. Binnen korte tijd staat er een dampende pizza voor me. Ik neem er een frisje bij. Er is ook een grappige karaf water in de vorm van een vis.
Jardin du Luxembourg
Mijn volgende stop is Jardin du Luxembourg, één van de populairste parken van Parijs. Het werd in 1612 aangelegd in opdracht van Marie de Médicis. Het ligt naast het Palais du Luxembourg, dat nu de zetel van de Senaat is. Bezoekers komen hier vaak om verkoeling en rust te vinden. Bij de ingang hoor ik salsamuziek. In de muziekkoepel laat een zanger zwoele Spaanse klanken horen. Voor de koepel swingen salsadansers volop mee op de muziek. Mannen en vrouwen van alle leeftijden laten hun heupen ritmisch heen en weer gaan.
“Bij de muziekkoepel in Jardin du Luxembourg swingen mannen en vrouwen van alle leeftijden op de salsadeuntjes.”
Ik wandel naar de grote vijver in het midden van het park. In het water varen bestuurbare zeilbootjes met kleurrijke zeilen. Rondom zitten bezoekers op de bekende groene metalen stoeltjes die je overal in het park vindt. Vervolgens loop ik een lange laan in, omringd door platanen met gebladderde bast, die voor een heerlijke verkoeling zorgen. Ik ga op een van de stoeltjes zitten. Ik neem een slok water. Terwijl ik dat doe, observeer ik de mensen die langs wandelen. Tegenover de laan is een sportgedeelte, waar jong en oud tafeltennis speelt en mannen martial arts beoefenen met grote stokken. Ik hoor het tikken van de stokken, het stuiteren van pingpongballetjes en het geruis van de bladeren van de platanen.
Na een korte pauze kom ik langs de Oranjerie. Het is een groot wit gebouw met hoge ramen en een indrukwekkend plafond. Het doet nu dienst als tentoonstellingsruimte. Binnen zijn drie exposities. Er is een kleurrijke pop-artachtige tentoonstelling waarbij de kunstenaar aanwezig is voor uitleg en verkoop van merchandise. Er is ook een fotoserie met portretten van mensen die mantelzorg geven en ontvangen. Tot slot is er een tentoonstelling met bustes. Nadat ik de kunstwerken heb bekeken, ga ik weer naar buiten en wandel door het laatste deel van de tuin. Ik wacht even voor een gezin dat hun zoontje fotografeert. Hij poseert zo overenthousiast dat het bijna lachwekkend is en zijn ouders moeten er ook hartelijk om lachen.
Cour du Commerce Saint-André
Na het verlaten van de Jardin du Luxembourg loop ik door de brede straten van Parijs. Ik ga richting de Cour du Commerce Saint-André. Dit is een passage van 120 meter lang. De passage heeft originele kinderkopjes en oude gevels. Deze elementen roepen nog steeds de sfeer van het ‘oude Parijs’ op. In de 18e eeuw werd hier de guillotine getest door Joseph-Ignace Guillotin en Antoine Louis. Halverwege de passage kom ik langs Le Procope, het oudste restaurant van Parijs, waar sinds de 17e eeuw beroemdheden samenkwamen. Naast cafés en chocolaterieën zoals Un dimanche à Paris hangt overal een historische sfeer. Het is lastig een foto te maken zonder mensen. Het is er druk, maar dat hoort ook bij de charme van de plek.
Église Saint-Germain-des-Prés
Het laatste hoogtepunt van mijn wandeling is de Église Saint-Germain-des-Prés. Het is de oudste kerk van Parijs. De oorspronkelijke kerk werd gebouwd in 512. Na verwoesting door de Noormannen in de 11e eeuw werd ze herbouwd. Van de originele constructie is weinig over. Enkele marmeren pilaren zijn bewaard. Ze zijn te zien in het Musée national du Moyen Âge.
Van buiten oogt de kerk vrij sober, maar binnen wacht mij een kleurrijke verrassing. Het interieur combineert Romaanse en Gotische architectuur. De plafonds zijn beschilderd. De muren zijn voorzien van schilderingen. De glas-in-loodramen zorgen bij zonlicht voor prachtige kleuren op de vloer. Door de zon lijkt het wel een caleidoscoop. Ik ga even zitten op één van de houten kerkstoelen en geniet van het prachtige interieur van de kerk.
Wandelroute ‘L’Île de la Cité, Quartier Latin & Saint-Germain-des-Prés’
Wil je deze wandeling in Parijs ook zelf lopen? Kijk hieronder voor de volledige route en ontdek te voet het Quartier Latin, de Pont Neuf, en de Notre-Dame. Bezoek het Institut du Monde Arabe, de Arènes de Lutèce, en de Jardin des Plantes. Bewonder de Grande Mosquée de Paris en het Jardin du Luxembourg. Verken de historische Cour du Commerce Saint-André. Sluit af bij de prachtige Église Saint-Germain-des-Prés.
Volg me ook via
Vera Wandelt 