Startpunt: station Rotterdam Blaak, eindpunt: station Rotterdam Alexander, aantal kilometers: 14, horeca onderweg: Zalmhuis 

Door de regen van afgelopen zaterdag was het aangenaam wandelweer en trokken we erop uit voor fraaie wandeling in Rotterdam. Ik pakte de gids “Wandelen buiten de binnenstad van Rotterdam” uit de kast en zocht een route die we nog niet eerder hadden gewandeld.

Het “Kralingseveerpad”, een wandeling van station Rotterdam Blaak naar station Rotterdam Alexander kwam al snel als favoriet naar boven vanwege een verkoelend stuk wandelen langs de Maas. Tevens ging de route over het voormalig  drinkwaterleidingterrein van Rotterdam.

Tegen een uur of half elf kwamen we aan bij station Rotterdam Blaak. Er waren enkele bewoners en toeristen op straat, maar verder maakte de Parel aan de Maas een rustige indruk. We beklommen de trappen van de Kubuswoningen van de architect Piet Blom. Hier en daar maakte een toerist een foto.

Een hippe koffiebar had zijn terras al uitgestald en de eerste terrasstoelen van de cafés aan de Oude Haven waren al bezet. We maakten wat kiekjes van het haventje met op de achtergrond het Witte Huis, dat een lange tijd het hoogste kantoorgebouw van Europa was.

Zomer aan de Maas

We wandelden richting de Maasboulevard. Ondanks het vroege tijdstip was het vrij druk op de kade met dagjesmensen, hardlopers, wandelaars en vissers.

We lieten het centrum achter ons en liepen in de richting van het voormalig subtropisch zwemparadijs Tropicana. Tegenwoordig zit er in het pand een paddenstoelenkwekerij en horeca.

Er stond een aardig verkoelend briesje en als ik mijn ogen sloot, leek het net of ik bij de zee wandelde. Ik hoorde het klotsend water tegen de kade en het gekrijs van zeevogels. Op het water was ook het één en ander te zien. We zagen roeiers, een watertaxi die over de golven van de Maas vloog en een containerschip, die langzaam door het water schreed.

Voor ons zagen we de Van Brienoordbrug en de watertoren van het voormalig drinkwaterleidingterrein.

Drinkwaterleidingterrein (DWL)

Achter de Oude Plantage in de Rotterdamse wijk De Esch ligt het voormalig DWL terrein van Rotterdam. Dit terrein kent een lange historie. De Rotterdamse Drinkwaterleiding werd opgericht in 1874.

Het zuiveren van water was ter bestrijding van besmettelijke ziektes zoals cholera. De stadsarchitect C.B. van der Tak ontwierp de eyecatcher van het terrein, de watertoren. Deze bood een reservoir voor 1 miljoen liter drinkwater. In 1977 vertrok DWL naar de Schaardijk en is opgegaan in het waterbedrijf Evides.

We wandelden tussen de waterbassins en de pomphuisjes door. In het water lagen ecologische eilandjes. Op één van de groene eilandjes had een nijlganzenpaar een nest gemaakt. Ze lagen er met hun jongen relaxt van de zon te genieten.

Bij de watertoren waar nu een restaurant in zit, gooide een visser zijn hengel uit. De café-bar Tom Tom  naast de watertoren had een zomerstop.

Naast de waterbassins zagen we de opvallend wit met blauwe snelfiltergebouwen. In 1929 was een snelfiltergebouw noodzakelijk en in 1941 en 1951 kwamen er nieuwe gebouwen bij. De stadsarchitect A. van der Steur was verantwoordelijk voor het ontwerp van deze mooie gebouwen.

We wandelden verder over een klinkerdijk met pomphuisjes. De vroegere bassins zijn tegenwoordig recreatievelden. De oude muurtjes van de waterreservoirs zijn bewaard gebleven.

Rond de Van Brienenoordbrug

We liepen weer naar de Maas. Op het water voer een zeilschip en daarachter zagen we de minaretten en koepel van de Essalam Moskee en even verder de Rotterdamse Kuip.

We wandelden een tijd lang over de Nesserdijk. Veel mensen zochten de verkoeling van de Maas op. Een man met een fleurig outfit en hoedje las een boek. Een echtpaar had hun strandstoelen net uitgestald. In de verte speelden twee honden in het water en een man las zijn e-reader op een klein strandje.

We liepen onder de immense Van Brienoordbrug door. Nu kwamen we niet door het mooiste deel van de route, maar het gaf wel een stukje historie van de zalmindustrie en scheepsindustrie weer.

We wandelden langs het karakteristieke gebouw van restaurant het Zalmhuis. De naam herinnert zich nog aan de tijd dat in dit gebied de grootste visafslag van rivierzalm lag.

Kralingseveer

We kwamen in de kleine wijk Kralingseveer waar we wandelden langs de oude lintbebouwing. Aan de ene kant van de weg zagen we de oude woningen en aan de andere kant hadden de oude door de dijkverzwaring plaatsgemaakt voor nieuwbouw. Het was een aparte mengeling van bouwstijlen. De naam Kralingse Veer herinnert aan het overzetveer van Kralingen naar IJsselmonde.

We kwamen maar weinig horeca tegen onderweg, zodat we vlakbij Metrostation Capelsebrug een broodje haalden bij de Spar.

Prins Alexanderpolder

Het laatste deel van de route ging door de uitbreidingswijk het aangenaam groene Prins Alexanderpolder. We maakten nog een uitstapje naar  de begraafplaats Oud Kralingen. We wandelden over een lange laan onder de hoge bomen en maakten een kleine rondgang over het oude gedeelte van deze laatste rustplaats. Opvallend was het mausoleum van het Familiegraf Kruyff Bartholomeus & Zn.

Rap kwamen we bij het eindpunt en we wandelden nog langs een eiland met twee lange mintgroene loopbruggen en een betonnen schotel van de kunstenaar Frans de Wit. Het kunstwerk staat voor het laagste punt van Nederland. De creatie was opmerkelijk, maar ik vond het betonnen geheel niet bijzonder mooi.

Wandelroute

Wil je ook eens een ander deel van Rotterdam ontdekken? Kijk hier voor meer informatie over de wandelroute en hier voor meer informatie over de wandelgids “Wandelen buiten de binnenstad van Rotterdam” waar de route “Kralingseveerpad” uit komt.

Volg me ook via 

• Facebook
• Instagram
• Twitter