Startpunt/eindpunt: Willemsplein/Erasmusbrug, aantal kilometers: 8, horeca onderweg: diverse mogelijkheden rond start en eindpunt

Diverse malen wandelden we dit jaar in Amsterdam en dit keer besloten we om de trein richting de Maasstad te pakken. Vanaf station Rotterdam Blaak wandelden we richting de Erasmusbrug. Onderweg kwamen we langs het Maritiemmuseum met de interessante museumhaven. Er stond een lange rij met toeristen voor de rondvaartboot de Spido.

Waterbus

De waterbus richting Heijplaat was minder druk bezocht. Een enkele wandelaar en fietser stond te wachten voor de Aqualiner. We moesten nog vijf minuten wachten voordat een kleine variant van de waterbus aanlandde. We namen plaats in de rode zitjes voor het grote raam. De schipper vroeg ons wat de plaats van bestemming was en ik antwoordde hem dat we naar de RDM-werf gingen.

We zouden een aantal keer stoppen onderweg. We meerden eerst aan onder de imposante SS Rotterdam bij Katendrecht en daarna bij de Sint Jobshaven bij het Lloyd kwartier. Na twee keer gestopt te zijn, ging de versnelling erin en het water klotste tegen de rand van de boot. Koksmeeuwtjes probeerden ons bij te houden, maar toen de boot nog harder ging varen, gaven ze het op. Na zo’n twintig minuten kwamen we aan land bij de vroegere Rotterdamsche Droogdok Maatschappij (RDM).

RDM-werf en tuindorp Heijplaat

We wandelden even tussen de oude gebouwen van de vroegere scheepswerf waar nu onder andere de Academie van Bouwkunst en een Congrescentrum in is gevestigd. Hier startte de wandeling, het Heijplaatpad, uit de gids “Wandelen buiten de binnenstad van Rotterdam”. We moesten nog even wachten tot de GPS de wandeling had gevonden en daarna wandelden we onder de de blauwe poort het tuindorp Heijplaat binnen.

Ik had me niet goed voorbereid op het koude weer. Naast dat ik mijn sjaal was vergeten ontbraken mijn handschoenen ook in mijn wandeluitrusting. Mijn nagels deden pijn van de kou en ik hoopte dat ik door het wandelen het wat warmer zou krijgen. Er was mooi weer voorspeld, maar de blauwe lucht en het zonnetje zaten nog achter een grote donkere wolk.

We liepen tussen de arbeidershuisjes van dit fabrieksdorp. Heijplaat is ontstaan als wijk voor arbeiders van de RDM werf die 1904 hier begon. Het industriedorp werd ontworpen door architect Jan Baanders. Het dorp lag relatief afgelegen van de stad Rotterdam en het kreeg zijn eigen scholen winkels en kerken. Jan Baanders was ook bekend van zijn creaties zoals het Amsterdams Lyceum en het Blauwe Theehuis in het Vondelpark.

We zigzagden door de straten met gelijksoortige huizen. Als we tussen de straten doorkeken zagen we de gekleurde containers, de havenkranen en carriers van de Rotterdamse Waalhaven. Overal roken we de geur van dieselmotoren. We liepen langs één van de weinige horecagelegenheden Courzand dat in de oude feestzaal. Het café-restaurant was dicht. Ik keek even door het raam en zag een lange zaal met grote Art Deco lampen. Ooit dansten men hier in het weekend op het zaterdagavondbal. Vlakbij Courzand lag de oude buurtsuper, die nu was omringd door bouwhekken en sinds 1 juli 2017 is gesloten.

Quarantaineterrein

We wandelden langs een lange weg met rijen opgestapelde containers. Doordeweeks is het hier een af en aanrijden van vrachtwagens, nu reed er een enkele auto. We liepen de Quarantaineweg af dat tussen twee kleine havens liep.

Aan het eind van deze weg lag het voormalig Quarantaineterrein. Een rijksmonument waar vroeger de zeelieden met besmettelijke ziekten werden ondergebracht. In de oude besmettingsgebouwen huizen momenteel kunstenaars.

We maakten een rondje over het terrein waar we werden begroet door kleine hangbuikzwijntjes die rondsjouwden over een veldje versierd met metalen kunstwerken. Achter de rijksgebouwen lag een klein strandje. Nu was het verlaten, maar met mooi weer kan je hier naar de grote zeeschepen kijken of zwaaien naar de toeristen op de Spido.

We wandelden dezelfde weg weer terug en kwamen bij een veldje met duurzame huizen. Één van de huizen had de duurzaamheidsprijs van Zuid-Holland gewonnen en daarnaast stonden Tiny Houses.

Zeecontainers en havenkranen

We verlieten het tuindorp en wandelden richting de Waalhaven. Inmiddels was de zon gaan schijnen en had de grijze lucht plaatsgemaakt voor een blauwe. We liepen langs de rijen met containers en op de achtergrond zagen de havenkranen en zelfs de skyline van Rotterdam-Zuid. We wandelden over een kaarsrechte weg langs een treinspoor.

Zover we konden kijken zagen we de gekleurde containers. Na kilometers grote laadkisten zagen we eindelijk de bedrijvigheid van de Waalhaven. Overal zagen we kleinere zeeschepen liggen waar kranen de goederen uit de laadruimtes hesen. Onder onze wandelschoenen kraakten de lege schaaldieren die de meeuwen op de stoep hadden neergegooid. Er was veel bedrijvigheid op het water, maar weinig op het land. De bedrijfspanden waren in het weekend gesloten en de rolluik van het belegde broodjeszaak zat dicht.

Wielewaal

We weken even van de route af en kwamen in de kleine woonwijk Wielewaal. Toen we de wijk in wandelden zagen we spandoeken met grote letters “Wielewaalers wijken niet voor woonstad”. De tijdelijke woningen, die hier waren gebouwd in 1949, zouden hier vijfentwintig jaar blijven staan. De woningen zouden er tot 2015 blijven en één op één vervangen worden door nieuwe woningen. Echter de buurtbewoners willen de wijk behouden. Als nu een bewoner het verlaat wordt het huis dichtgetimmerd en niet meer bewoond.

We wandelden langs rijen met huizen die waren dichtgetimmerd of hekken voor waren geplaatst. Ook waren er al straten met huizen gesloopt. Hier en daar woonden er ook nog mensen tussen de dichtgetimmerde huizen dit gaf het een vreemde sfeer.

We verlieten de Wielewaal en wandelden richting Oud Charlois. Op de stoep liepen we tussen de klodders ganzenpoep van de drommen Niels Holgersson ganzen die aan het water zaten. Luid gakkend werden we begroet totdat ze zagen dat er niets bij ons te halen was.

Oud Charlois

We wandelden tussen de oude herenhuizen van Oud Charlois waar op sommige plekken nieuwbouw was gebouwd. De stijl van de nieuwe woningen sloot fraai aan bij de oude. We kwamen bij de oude dorpskern van Charlois met de kerk en 19^de -eeuwse huisjes. De kerk lag onderaan de Oude Zeedijk.

We wandelden de oude dijk op en kwamen uiteindelijk uit bij het Dokhavenpark. Vroeger was hier de gemeentelijke Dokhaven. Op het moment dat we er wandelden lieten veel hondenbezitters hun honden uit. Viervoeters renden achter elkaar aan in dit wijd uitgestrekte park. Bij het Charloise Hoofd hadden we een fraai uitzicht op de Maas. Ik ging even op een bankje zitten en ik zag het Lloydkwartier, de SS Rotterdam, Hotel New York, de Erasmusbrug en de Euromast.

Maastunnel

Vanaf dit punt gingen we door de Maastunnel om uiteindelijk bij de het Park uit te komen. Aan beide kanten van de Maas stond een markant ventilatiegebouw. We betraden de oudste verzinkbare tunnel van Nederland. 

Ik heb last van hoogtevrees en zag ertegenop om met de steile houten rollentrap naar beneden te gaan om in de tunnel te komen. Ik zette me over mijn angst heen en keek strak naar de muur en hoopte dat deze reis op de roltrap zo snel mogelijk over zou zijn. In de voetgangerstunnel zagen we in de verte een enkele wandelaar.

We liepen een lange tijd over verende platen en in geel neonlicht. Aan het eind van de tunnel moesten we de originele houten roltrap weer op. Ik had iets minder last van mijn hoogtevrees. Ik wilde alleen niet onderweg in paniek raken en ik staarde tijdens mijn roltrap rit omhoog weer naar de muur.

Maaskade en Veerhaven

Onze ogen moesten even wennen aan het zonlicht toen we weer buiten kwamen. We wandelden even langs de kade en gingen een trap omhoog om langs het Park te wandelen. We kwamen langs het poepchique restaurant Parkheuvel.

Ook liepen we langs een oud douanekantoor waar nu het café-restaurant De Ballentent in zit. Veel mensen genoten van het zonnige weer en de Maaskade werd volop gebruikt door wandelaars en hardlopers. We maakten een uitstapje naar de Veerhaven waar fraaie zeilboten lagen. Onze wandeling eindigde weer bij de Erasmusbrug.

Is deze wandeling een aanrader?

Dit is echt een wandeling buiten de gebaande paden. Ik heb genoten van deze route met veel historie en voor mij veel onontdekte plekken. Het is geen route met veel natuurschoon en onverharde paden, maar de bijzondere bezienswaardigheden maken heel veel goed.

Wandelroute

Deze wandeling “Heijplaatpad” komt uit de wandelbundel “Wandelen buiten de binnenstad van Rotterdam” van Kees Volkers in samenwerking met Uitgeverij Gegarandeerd Onregelmatig. Kijk hier voor de wandelroute en hier voor de wandelgids. 

Volg me ook via

• Facebook
• Instagram
• Twitter